Χωρίς κέφι δεν κάνω επένδυση!

Μπαίνουμε από την Καραολή & Δημητρίου στην Ιασονίδου. Αριστερά μας ο τοίχος του ΑΓΝΟ.

Μέχρι τον (ενταφιασμένο) Δενδροπόταμο, λίγο πριν την Ωραιοκάστρου, κοντά ένα ολόκληρο τσιγάρο δρόμος, ακόμα ο τοίχος του ΑΓΝΟ.

Κάπου εδώ βγαίνει κάθετα στην Ιασονίδου η οδός Χρυσοστόμου Σμύρνης (προέκταση της Γρηγορίου Λαμπράκη).

Νάτη η Χρυσοστόμου Σμύρνης. Αν την ανηφορίσετε και περάσετε την οδό Λαγκαδά μπαίνετε στην Γρηγορίου Λαμπράκη και φτάνετε μέχρι την Πολίχνη.

Ξανά: σ' αυτό ακριβώς το σημείο καταλήγει...

...η Χρυσοστόμου Σμύρνης.

Φωτογραφικό ρεπορτάζ, τέλος. Αντί για ντουβάρι τώρα θα έχουμε πολυκατοικίες. Αντί να ενώσουμε Πολίχνη με Ηλιούπολη τις απομονώνουμε κι άλλο. Το συγκεκριμένο σχέδιο για την επένδυση στο ΑΓΝΟ είναι τρομακτικό. Όλη η σύλληψη δείχνει να γυρίζει την πλάτη στη συνοικία που την φιλοξενεί. Την ενδιαφέρει μόνον ο δρόμος από τον οποίο, φυσικά, θα έρχονται τα θύματα καταναλωτές. Όσοι ήμασταν υπέρ μιας αξιοποίησης του χώρου και συμφωνούσαμε σε κατασκευές εκεί μέσα είχαμε στο νου μια πλατεία πόλης. Κατεβαίνοντας από το Κέντρο Πολιτισμού Χρήστος Τσακίρης προς την Ηλιούπολη σκοντάφτουμε τώρα στον τοίχο του ΑΓΝΟ, μετά θα σκοντάφτουμε στο συγκρότημα πολυκατοικιών. Καμία διέξοδος στην νέα πλατεία. Ξανά ασφυξία. Το ίδιο και από την πλευρά της Ωραιοκάστρου. Και εκεί συγκρότημα κτισμάτων. Καμία αναφορά στην τύχη των κατοικιών που βρίσκονται εκεί.

Κι όμως... Το 2005 (19 Ιουλίου) ο επενδυτής μέσα στο δημοτικό συμβούλιο Σταυρούπολης έλεγε τα εξής όμορφα (με εξαίρεση τις αναφορές στον Χρήστο Τσακίρη ο οποίος έφυγε από τη ζωή τέσσερις μήνες μετά):

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ:… από αυτό το οποίο νιώθω αυτήν την στιγμή εδώ. Όμως, επαναλαμβάνω, ευχαριστώ πάρα πολύ, για την τιμή που μου κάνετε να συζητήσετε το θέμα μου, και να με δεχτείτε, σήμερα, εδώ. Θα ήθελα να διευκρινίσω, όμως, και για τους παρόντες και για τους απόντες, ότι εδώ δεν ήρθα ούτε να εκλιπαρήσω για τίποτα, να σας ζητήσω τίποτα να μου χαρίσετε, ούτε να ζητήσω από εσάς να πάρω κάτι που δεν δικαιούμαι. Είμαι ο ιδιοκτήτης μίας εκτάσεως του Δήμου σας, την οποία απέκτησα γνωρίζοντας το καθεστώς υπό το οποίο τελούσε, και το ανέφερε ο κύριος Δήμαρχος, δεν χρειάζεται να το επαναλάβω, είχα να πω ακριβώς αυτό το ιστορικό, γιατί ακούω τα τρελά και διαβάζω τα απίθανα στα έντυπα, τα οποία κυκλοφορούν εδώ, περί του πρασίνου, περί του ενός, περί του άλλου, περί το έτσι θα κάνουμε, έτσι θα φτιάξουμε, και διάφορα τέτοια πράγματα.

Και είμαι εδώ σήμερα, σαν ένας άνθρωπος, ο οποίος έχει αποδείξει την αγάπη του για την περιοχή σας. Σαν ένας άνθρωπος ο οποίος δημιούργησε στην περιοχή σας, τον τελευταίο χρόνο, τα τελευταία δύο χρόνια, κι αποδίδει στην περιοχή σας. Σαν ένας επενδυτής ο οποίος απασχολεί στην δουλειά του, κι αυτό είναι στοιχείο που μπορώ να το τεκμηριώσω, αν το θελήσετε, πάνω από εκατόν πενήντα Σταυρουπολίτες και του Ευόσμου ανθρώπους. Γιατί η δουλειά μου δεν είναι μόνον τo «Λαζαρίστ» είναι και άλλες οι επιχειρήσεις, που τις ξέρετε και τις ξέρουν πολύ καλά συγγενείς σας, φίλοι σας, δημότές σας. Και είμαι εδώ, ως ένας άνθρωπος ο οποίος έχει εκτιμήσει ό,τι υπάρχει σε αυτήν την περιοχή, ένας άνθρωπος ο οποίος έχει ξεκινήσει από πολύ χαμηλά, και δόξα τω Θεώ έφτασε οικονομικά, τουλάχιστον, εκεί που θα μπορούσε να ονειρευτεί, και που αυτήν την στιγμή έχει μόνον φιλοδοξίες, να δώσει σε άλλους.

Δεν έχω ανάγκη να φτιάξω κανένα «ΑΓΝΟ», κανένα συγκρότημα του «ΑΓΝΟ». Ούτε έχω καμία ανάγκη, με συγχωρείτε που φωνάζω, αλλά δεν έχω μικρόφωνο, και θέλω να ακούγεται. Δεν έχω καμία ανάγκη να αρχίσω επένδυση στο «ΑΓΝΟ». Και μπορώ να σας πω, υπό τις συνθήκες, που διαπιστώνω σήμερα, δεν θα αρχίσει αυτή η επένδυση στο «ΑΓΝΟ». Και αυτό δεν θα το εξηγήσω εγώ στους πολίτες της Σταυρούπολης, γιατί δεν γίνεται. Θα το εξηγήσετε εσείς, που είστε οι εκπρόσωποί τους. Εσείς θα εξηγήσετε, γιατί τον επενδυτή, που τον ψάχνουν παντού, και είναι νούμερο ένα θέμα οι συνεργίες ιδιωτικού τομέα και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τον επενδυτή τον οποίο γνωρίζετε εσείς, διότι δεν είναι ξένος αυτός ο επενδυτής πλέον για εσάς, εγώ, τουλάχιστον, σας νιώθω σαν γείτονές μου, σαν φίλους μου, σαν συνδημότες μου. Έναν από τους γιους μου τον […], από τις επιχειρήσεις μου. Έχει φύγει από την παλιά παραλία της Θεσσαλονίκης, που είναι το σπίτι του, και μένει εδώ, στην Σταυρούπολη. Εσείς θα εξηγήσετε στους δημότες, γιατί αυτόν τον επενδυτή του συμπεριφέρεστε όπως είναι αυτή η συμπεριφορά των συναδέλφων σας, που έφυγαν. Βεβαίως, έχουν δικαίωμα να φύγουν. Βεβαίως, έχουν δικαίωμα να φύγουν.

Όμως εγώ έχω εδώ ένα δημοσίευμα, που έχει κάτω μία υπογραφή. Και θα αναφερθώ μόνο σε αυτήν την υπογραφή, η υπογραφή λέει Χρήστος Τσακίρης, και ξέρω ότι ήταν ένας καταξιωμένος Δήμαρχος, κι εκπλήττομαι για όσα λέει. Και λέει εδώ ο κύριος Τσακίρης, όταν ανακοινώθηκε η υπόθεση της έκτασης του «ΑΓΝΟ», όπως ομολόγησε αρμόδιος υπάλληλος του Δήμου, όλοι οι ενδιαφερόμενοι απέσυραν το ενδιαφέρον τους, μόλις πληροφορήθηκαν ότι ο χώρος ήταν χαρακτηρισμένος για πράσινο. Τα λέει τώρα αυτά ο κύριος Τσακίρης. Ο κύριος Αλεξόπουλος, όμως, προχώρησε στην αγορά, σε τι υπολόγιζε, και τι επαφές έχει κάνει με την Διοίκηση του Δήμου, όπως αναφέρεται και στο δημοσίευμα της «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ»;

Δεν επιτρέπω σε κανέναν κύριο Τσακίρη να μου λέει εμένα για επαφές, με αυτό το υπονοούμενο. Να έρχεται εδώ ο κύριος Τσακίρης, να έρθει εδώ, να με αντικρούσει ο κύριος Τσακίρης. Να έρθει εδώ ο κύριος Τσακίρης, να με αντικρούσει. Ελάτε μέσα, κύριε, ελάτε μέσα. […]

Η αγορά έγινε το 2003, η αγορά έγινε το 2003. Το 2003 υπήρχαν όλα αυτά τα Διατάγματα κι όλοι αυτοί οι νόμοι, που αναφέρθηκαν προηγουμένως. Και γνώριζε, λοιπόν, ο Αλεξόπουλος, ότι αυτό δεν είναι πράσινο, είναι αυτό το οποίο είναι, και μπορεί εκεί να κάνει τις επενδύσεις του. Κι αν η κοινωνία της Σταυρούπολης, κύριε Πετρίδη, γιατί είπατε ότι δεν εκπροσωπείτε οι παριστάμενοι εδώ την πλειοψηφία της κοινωνίας, αν κι εγώ πιστεύω το αντίθετο, γνωρίζοντάς σας ότι εκπροσωπείτε, και μάλιστα την μέγιστη πλειοψηφία των πολιτών της Σταυρούπολης, γιατί εγώ το νιώθω κάθε μέρα αυτό. Εγώ ζω εδώ, στην περιοχή σας, και […] τους ανθρώπους που έρχονται και ευγνωμονούν αυτό το οποίο έχει γίνει.

ΠΕΤΡΙΔΗΣ: Ωραία, αυτό ήταν κάποτε. Τα πάντα ρει.

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ: Λοιπόν, επειδή τα πάντα ρει, ακριβώς, γι’ αυτό και είμαι εδώ, για να προφτάσουμε να δώσουμε την ροή εκείνη, η οποία συμφέρει στον τόπο, γι’ αυτό είμαι εδώ. Για να μπορέσω να εξηγήσω […], και πίστευα ότι θα ήσασταν όλοι εδώ, θα ήταν κι άλλοι εδώ, περισσότεροι από τους Δημοτικούς Συμβούλους, για να βάλουμε όλοι μαζί στο αυλάκι, που πρέπει, αυτήν την υπόθεση, που λέγεται «ΑΓΝΟ». Εάν ήθελα να ξεκινήσω την επένδυση του «ΑΓΝΟ», δεν ενοχλούσε η έλλειψη όρων δόμησης. Μπορούσα να σας στείλω εδώ την πρότασή μου, κι εσείς να μην την προχωρήσετε, να την προχωρήσω στο Υπουργείο, κι εντός τακτής προθεσμίας, μάξιμουμ δεκαπέντε μηνών, να έχω την απόφαση, και τελείωσε το θέμα. Εάν ο συντελεστής δόμησης θα είναι 2,4, είτε θα είναι 1,4, ποσώς με ενδιαφέρει. Ποσώς με ενδιαφέρει. Δεν με ενδιαφέρει αυτό το πράγμα.

Ήρθα, λοιπόν, εδώ, με την ελπίδα και με την πεποίθηση ότι θα είχα μπροστά μου κάποιες προτάσεις από τους ανθρώπους, που εκπροσωπούν τους κατοίκους αυτής της περιοχής, προτάσεις οι οποίες συνδεόμενες και πλασμένες και με τις δικές μας προτάσεις, θα κατέληγαν στο καλύτερο για αυτόν τον τόπο. Εάν δεν υπάρχουν προτάσεις, δεν υποβάλω και εγώ καμία απολύτως πρόταση, διότι έχω άλλους τόπους, στους οποίους θα πάω να επενδύσω τώρα. Κι όταν, με το καλό, δημιουργηθούν οι συνθήκες οι καλές, για να επενδύσω στο «ΑΓΝΟ» στην Σταυρούπολη, θα έρθω να επενδύσω στην Σταυρούπολη. Υπάρχουν πάρα πολλές περιοχές, υπάρχουν ακίνητα στην εταιρεία πάρα πολλά, τα οποία περιμένουν αξιοποίηση. Εγώ επέλεξα την Σταυρούπολη και περίμενα, γι’ αυτό το πράγμα, να τιμηθώ από τους ανθρώπους της Σταυρούπολης. Βεβαίως, καθημερινά νιώθω αυτήν την τιμή από τους απλούς ανθρώπους, οι οποίοι έρχονται και ευγνωμονούν την παρουσία μου εδώ. Θα την ήθελα, όμως, αυτήν την επίδειξη κατανόησης, για αυτό το οποίο, πράγματι, γίνεται, από τους ανθρώπους που είναι οι εκπρόσωποι του λαού.

Έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, δε νομίζω ότι έχει αξία να σας πω τίποτα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην διακόπτετε.

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ: Θα σας πω μόνο τις βασικές αρχές, αφού επρόκειτο να αποτελέσει την δική μας πρόταση. Η πρότασή μας είναι η πρόταση την οποία συνέτασσαν οι άνθρωποι οι δικοί σας, όταν έγινε αυτή η μελέτη URBAN, που είναι γνωστή ως μελέτη URBAN. Αυτήν την μελέτη, αυτά που λέει αυτή η μελέτη, αυτά πρεσβεύουμε κι εμείς, αυτά θέλουμε να σας προτείνουμε να κάνουμε εδώ στο «ΑΓΝΟ», να κάνουμε στην περιοχή σας. Τι λέει αυτή η πρότασή μας; Λέει ότι, καταρχήν, δομούμε, με τα πρώτα σχέδια τα οποία έχουμε κάνει, ποσοστό μικρότερο του πενήντα τοις εκατό. Όλο το άλλο το έχουμε πράσινο, πλατείες, πεζοδρόμους, παιδικές χαρές, ό,τι θέλει μία οργανωμένη Πολιτεία, ένας οργανωμένος Δήμος.

Δηλαδή η πρόθεση της εταιρείας είναι να δομήσει λιγότερο του πενήντα τοις εκατό, κι έχει κάνει σχέδια προς αυτήν την κατεύθυνση. Και να δώσει αυτό το οποίο ζητάει αυτή η μελέτη, την οποία έχετε εγκρίνει. Την παραγγείλατε, την πήρατε, την εγκρίνατε και την προωθήσατε. Για την ικανοποίηση όλων αυτών των στόχων, η μελέτη πρότεινε, κι εμείς συμφωνούμε με αυτό, τα παρακάτω.

Να ικανοποιηθούν οι βασικές κατευθύνσεις του υπάρχοντος σχεδιασμού. Δηλαδή, ανάγκες του Δήμου, κοινωνικές λειτουργίες, κυκλοφορία κ.λ.π. Δεύτερον, να υπάρξει αποδεκτή αποζημίωση των ιδιοκτητών, λέγατε τότε εσείς αυτό το πράγμα. Τώρα δεν έχετε να κάνετε με πολλούς, έχετε να κάνετε με έναν, ο οποίος δεν ζητάει καμία αποζημίωση, έρχεται και σας προσφέρει από πάνω. Αντί να ζητήσει αποζημίωση, πουλάει κάθε πότε να του δώσετε την πρέπουσα αποζημίωση, έρχεται και σας δίνει. Τις αλήθειες λέμε, ε; Να ικανοποιηθούν οι ανάγκες της τοπικής ανάπτυξης, και να χωροθετηθούν οικονομικά βιώσιμες δραστηριότητες, με πολλαπλασιαστικές προοπτικές για την τοπική οικονομία, λέει το URBAN, το δικό σας το σχέδιο, κι εμείς το αποδεχόμαστε, ναι, αυτό θέλουμε να κάνουμε. Να ικανοποιηθεί η ανταποδοτικότητα των χρήσεων, για τους ιδιώτες επενδυτές, και να γίνει αναδιοργάνωση της περιοχής, στα πλαίσια των αρχών της βιώσιμης ανάπτυξης.

Αυτά ζητούσατε, γι’ αυτά είχατε αποφασίσει, λέτε στο τέλος ότι πρέπει με πολύ προσοχή να κάνουμε τις επαφές μας με τους επενδυτές, για να μην λακίσουν οι επενδυτές. Κι αυτά έρχεται μία εταιρεία και ένας άνθρωπος, που την εκπροσωπεί, κι όχι μόνο σας τα προσφέρει, αλλά απαλείφει κι εκείνα που θα αποτελούσαν δικές σας προσφορές προς αυτόν. Εκείνο το οποίο θα ήθελα μόνο να σας πω, και να μην σας απασχολήσω περισσότερο, και είμαι στην διάθεσή σας, για ό,τι θελήσετε, είναι ότι κρίνω πως πέρα από όλες αυτές τις αντιθέσεις, οι οποίες πάρα πολλές φορές, λόγω της ανθρώπινης φύσης, υπό την οποία τελούμε, δημιουργούνται, πέρα από τις αντιπαλότητες, πέρα από τις διαφωνίες, πέρα από τις παρερμηνείες, πρέπει να ξεκινήσουμε έναν διάλογο γι’ αυτό το πράγμα, για το καλό του τόπου.

Εάν συμφωνήσετε μαζί μου, είμαι πρόθυμος να συζητήσω μαζί σας. Εάν δεν θέλετε να συζητήσουμε, δε θα συζητήσουμε. Αν αποφασίσετε, όμως, να συζητήσουμε, τότε θα είναι καλό, να ορίσετε έναν εκπρόσωπο εσείς, έναν εκπρόσωπο η πλευρά των ιδιοκτητών, και έναν τρίτο πρόσωπο, που θα το διαλέξετε εσείς, που να γνωρίζει τα θέματα αυτά, να ξέρει τι θα πει διάταγμα, να ξέρει τι θα πει πράσινη γραμμή, να ξέρει τι θα πει κόκκινη γραμμή, να ξέρει τα πράγματα, ένα τρίτο πρόσωπο, επιλεγμένο από εσάς, να καθίσουν οι τρεις, να συντάξουν μία πρόταση, που θα την φέρουν στο Δημοτικό σας Συμβούλιο, ώστε να έχετε όλοι μία φωνή προς τους πολίτες.

Λυπούμαι, εγώ δεν δίνω συμβουλές προς εσάς, πώς πρέπει να κινηθείτε, το λέω σαν ένας απλός πολίτης. Εγώ σαν πολίτης θα ήθελα να βγείτε όλοι με μία πρόταση. Θα ήθελα να βγείτε όλοι και να αγκαλιάσετε τον επενδυτή. Γιατί σήμερα σπανίζουν οι επενδυτές, ιδιαίτερα στις υποανάπτυκτες περιοχές, αν μπορεί κάποιος να πει υπανάπτυκτη την περιοχή της Σταυρούπολης, που εγώ την έχω βαθμολογήσει με άριστα, και για αυτό βρίσκομαι εδώ. Λοιπόν, αυτά ήθελα να σας πω, ευχαριστώ πάρα πολύ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευχαριστούμε τον κύριο Αλεξόπουλο. Απλά, θέλω να πω κάποια πράγματα, αισθάνομαι, αν θέλετε. Διάβασε ο κύριος Αλεξόπουλος μία επιστολή, στην οποία επιστολή όλοι μπορούμε να καταλάβουμε ότι θίγεται ο κύριος Αλεξόπουλος και η Διοίκηση, θα πω, κι όχι ο Δήμαρχος. Εγώ σέβομαι τις θέσεις του, αλλά θα ζητούσα από τον κύριο Αλεξόπουλο, επειδή ακούστηκαν κάποια πράγματα για τον κύριο Τσακίρη, πιστεύω ότι αυτά, την κριτική την οποία ασκήσατε, μπορεί να την ασκήσει ο κάθε Δημοτικός Σύμβουλος εδώ μέσα, στο Δημοτικό Συμβούλιο, στα πλαίσια λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου.

Δικαιολογημένα μπορεί να έχετε αυτές τις θέσεις, κύριε Αλεξόπουλε, αλλά θα ζητούσα, αν είναι δυνατόν, να απαλειφθούν από τα Πρακτικά αυτές οι θέσεις, μια και ακούστηκαν μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο, εντάξει; Πιστεύω, τα είπατε επάνω στον θυμό…

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ: Δικαιολογήστε την αγανάκτησή μου, όταν…

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, την δικαιολογώ… Εντάξει, δεν ήθελα να σας διακόψω, […], αλλά, πιστεύω ότι εδώ είναι δουλειά, θα έλεγα, των Δημοτικών Συμβούλων. Ευχαριστώ πολύ.

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ: Άλλωστε, σας είπα ότι εγώ θέλω όλων, και του κυρίου Τσακίρη, και όλων των άλλων, την συναίνεση σε αυτά τα οποία, πιστεύω, ότι ωφελούν τον τόπο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από δω και πέρα, μπορούμε, αν θέλετε, να αποφασίσουμε την διαδικασία που θα ακολουθήσουμε, με ερωτήσεις, αν θέλετε, ή τοποθετήσεις. Εμείς μπορούμε να πούμε. Κι αν εκτιμήσουμε, αν θέλετε εδώ, μια και είμαστε στο πρώτο θέμα, αν εκτιμήσουμε σωστό ότι πρέπει να συνεχιστεί αυτός ο διάλογος ή η κουβέντα, σε επίπεδο παρόντων πάντα, χωρίς την παρουσία του κυρίου Αλεξόπουλου, εάν εκτιμάμε, λέω, κάποια στιγμή, μπορεί να γίνει και αυτό. Ο κύριος Αλεξόπουλος δεν έχει πρόβλημα, αν θέλετε μπορεί να αποχωρήσει, αν το ζητήσουμε εμείς.

ΠΕΤΡΙΔΗΣ: Μία διαδικαστική πρόταση.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ορίστε.

ΠΕΤΡΙΔΗΣ: Μία διαδικαστική, για να μην πλατειάσουμε, γιατί, εκτιμώ, μετά από την ενημέρωση που έγινε από την Διοίκηση, και τον προβληματισμό που μπήκε από τους συναδέλφους, και την ξεκάθαρη θέση του επενδυτή, ότι την μελέτη, κι εμείς ομόφωνα ψηφίσαμε, αναθέσαμε, ψηφίσαμε, στα βασικά της σημεία την αποδέχεται ο επενδυτής, που είναι μία δέσμευση δημόσια, εκτιμώ ότι η Διοίκηση οφείλει, για να φτάσουμε στο δια ταύτα, να κατεβάσει πού κρίνει, αν δημιουργήσει επιτροπές, αν η ίδια θα συζητήσει ή οτιδήποτε, συγκεκριμένη πρόταση.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, είναι το 28^ο θέμα, είναι η δουλειά την οποία θα κάνει η μελετήτρια με το 28^ο θέμα.

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα μου επιτρέψετε να συμπληρώσω κάτι, που ίσως είναι χρήσιμο, και για αυτό […] την τοποθέτησή σας, ένα λεπτό μόνο. Παρέλειψα ένα πράγμα, πολύ σημαντικό, ήθελα να το πω στο τέλος, αλλά έκλεισα την κουβέντα μου χωρίς να το πω. Εάν ο Δήμος Σταυρούπολης, για τους δικούς του λόγους, θέλει να κάνει αυτήν την περιοχή πράσινο, δικό σας.

ΠΕΤΡΙΔΗΣ: Μας το χαρίζετε, δηλαδή;

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ: Κανένα πρόβλημα. Θα διευκολύνω, μάλιστα, πάρα πολύ… […]

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένα λεπτό, Κώστα, να κρατήσω κατάλογο. Διαδικαστικά έχεις;

ΠΕΤΡΙΔΗΣ: Ναι, διαδικαστικά και θα τελειώσω.

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ: Εάν την επένδυση την κάνει κανείς χωρίς κέφι, δεν έχει έννοια. Ή θα κάνω την επένδυση με κέφι, ή διευκολύνω τον Δήμο Σταυρούπολης, ας μου δώσει πόσα θέλετε; Δέκα τοις εκατό; Είκοσι τοις εκατό; Σαράντα τοις εκατό κάτω από την πραγματική αξία; Το δέχομαι. Κι αυτό, ας καταγραφεί αυτό. Εάν το θέλετε, πάρτε το. Σας αφήνω, τελείωσε. Χωρίς κέφι δεν κάνω επένδυση.