Παρασκευή, Μαΐου 31, 2019

Μόνο ενεστώτας για τον Διαμαντή...


Είναι φορές που σιχαίνομαι τον αόριστο:
ήταν, έκανε, έφυγε, αγάπησε, τον αγάπησαν˙
ειδικά όταν πριν απ' αυτά τα, αδυσώπητα, ρήματα
βρίσκεται, είναι, υπάρχει
ένας άνθρωπος με φωτοστέφανο γύρω του
την άδολη αγάπη για τη ζωή
το αστείρευτο πάθος για την πολιτική
την αισθαντική άποψη για την ομορφιά
το ειλικρινές ενδιαφέρον για τον άλλον.

Μόνο με ενεστώτα θέλω να μιλώ για σένα
Διαμαντή...
˙

Σάββατο, Μαΐου 18, 2019

Δημόσιος χώρος στη Σταυρούπολη, μια απαρίθμηση εν θερμώ, λίγο πριν τις δημοτικές εκλογές


Δημόσιος χώρος 1

Φίλος καλός, μου έβαλε στην τσέπη ένα δισέλιδο εφημερίδας (Εφημερίδα των συντακτών, 30-31 Μαρτίου 2019). "Διάβασέ το και μου το ξαναδίνεις". Το όνομα που υπογράφει το κείμεο βαρύ. Το ήξερα από διαβάσματά μου κι ας μην είμαι αρχιτέκτονας. Ο φίλος μου είχε υποσημειώσει ένα απόσπασμα. "Στο άμεσο μέλλον θα ξεκινήσει η εφαρμογή μιας πιο πρόσφατης μελέτης τους, πάλι βραβείο διαγωνισμού, για το στρατόπεδο Μελά της πόλης". Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς! 

Ούτε γα μελέτη κλήθηκε να δουλέψει ο Πρόδρομος Νικηφορίδης (γι' αυτόν μιλάει το απόσπασμα), ούτε κανένα βραβείο για κάτι σχετικό με το στρατόπεδο Παύλου Μελά (και όχι στρατόπεδο Μελά, σαν να λέμε Παπαδόπουλου) πήρε! 

Ορίστε ένα απάνθισμα απαντήσεων του ίδιου του Νικηφορίδη για το θέμα.

Σε συνέντευξή του στην Κύα Τζήμου (parallaximag.gr, 14-03-2017) ρωτήθηκε ο Πρόδρομος Νικηφορίδης:

Ποια ακριβώς είναι η θέση που αναλαμβάνετε και ποιες θα είναι οι αρμοδιότητές σας;

Και απάντησε:

Σύμβουλος και ειδικός συνεργάτης του δημάρχου Δημήτρη Δεμουρτζίδη. Θα συνδράμω με όλες μου τις δυνάμεις το έργο του Δήμου προκειμένου να ολοκληρωθεί με τις καλύτερες προϋποθέσεις η δημιουργία του Μητροπολιτικού Πάρκου Παύλου Μελά. Γενικές κατευθύνσεις, προδιαγραφές, διεξαγωγή αρχιτεκτονικών διαγωνισμών, ωρίμανση μελετών, συντονισμός.

Στο ΦΕΚ (τεύχος τρίτο, αρ. 321, 3-4-217) με το οποίο τοποθετήθηκε στο Δήμο Παύλου Μελά προσδιορίζονται οι αρμοδιότητές του:

"Προσλαμβάνεται με σύμβαση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Ορισμένου Χρόνου ο Πρόδρομος Νικηφορίδης του Ευστρατίου, ως μετακλητός Επιστημονικός Συνεργάτης στο Δήμο Παύλου Μελά για την επικουρία του Δημάρχου κατά την άσκηση των καθηκόντων του. Ο ανωτέρω θα υπόκειται στην ιεραρχική εξάρτηση του Δημάρχου και θα ασκεί καθήκοντα επιτελικά χωρίς αποφασιστικές αρμοδιότητες οποιασδήποτε μορφής.
Θα παρέχει συμβουλές και θα διατυπώνει εξειδικευμένες γνώμες, γραπτά ή προφορικά, για θέματα που αφορούν τεχνικά προγράμματα και δράσεις της βιώσιμης αστικής ανάπτυξης στο Δήμο".

Σε άλλη συνέντευξή του (parallaximag.gr, 20-09-2018) δέχεται την ερώτηση:

"Έχουν προχωρήσει οι αρχιτεκτονικοί διαγωνισμοί; Ποια θα είναι τα βασικά κριτήρια για τις προτάσεις που θα κατατεθούν";

Και απαντάει με εμφανή τη διάθεση να υποβαθμίσει το θέμα:

"Δεν έχουν προχωρήσει οι αρχιτεκτονικοί διαγωνισμοί. Βέβαια το επείγον σήμερα είναι η ένταξη της απόδοσης του πάρκου σε κοινή χρήση. Έχουμε προνοήσει να αφήσουμε περιοχές ανοιχτές σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς ενώ υπάρχει και μεγάλο κτιριακό απόθεμα που η αποκατάσταση του και οι νέες χρήσεις μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο αρχιτεκτονικών διαγωνισμών. Η διενέργεια αρχιτεκτονικών διαγωνισμών είναι μία υποχρέωση που έχει αναλάβει ο Δήμος Παύλου Μελά, είναι πολύ σημαντικό να προχωρήσουν, όπως είναι πολύ σημαντικό να δοθούν σαφείς οδηγίες και ζητούμενα για να έχουμε τις σωστές μελέτες. Η διενέργεια αρχιτεκτονικών διαγωνισμών δεν είναι πανάκεια, είναι όμως μία διαδικασία αξιοκρατικής αξιολόγησης που μόνο αν έχουν τεθεί και προδιαγραφεί σωστά τα ζητούμενα μπορεί να έχει εξασφαλισμένο αποτέλεσμα. Η κατεύθυνση που θα δοθεί είναι οι ήπιες παρεμβάσεις, ανθεκτικές διαμορφώσεις, μικρές απαιτήσεις συντήρησης και δημιουργικές επιλογές. Πιστεύουμε στη συμμετοχή των πολιτών, θέλουμε τους πολίτες υπερασπιστές του δημόσιου χώρου και του πάρκου, θέλουμε την συμμετοχή τους".

Λίγο πριν (glow.gr, 11-05-2018) είχε δηλώσει:

"Όλα τα παραπάνω συνιστούν τη προμελέτη για το μελλοντικό ΜΠΠΜ. Θα ακούσουμε σκέψεις, προτάσεις και απόψεις, σκεφτόμαστε τις επόμενες γενιές, σκεφτόμαστε το κοινό καλό και προσπαθούμε να καλύψουμε τις ανάγκες των συναθρώπων μας. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα κατεξοχήν δημοκρατικό χώρο. Αυτός είναι ο στόχος μας και είμαι σίγουρος, ότι όλοι μαζί μπορούμε".

Η δήλωση προέκυψε μετά από την αναλυτική περιγραφή του τι θα περιέχει το νέο πάρκο.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν πως το να επιμεληθεί την προκήρυξη διαγωνισμού ή διαγωνισμών ήταν το αντικείμενό του και όχι να εμφανίζεται ως πραγματοποιών δική του μελέτη. Εμφανίζεται ακόμη με σχετικό βραβείο, όμως η προηγούμενη εμπλοκή του με το στρατόπεδο Παύλου Μελά ήταν η συμμετοχή στον διαγωνισμό Δυτικό τόξο, όπου δεν απέσπασε κάποιο βραβείο όπως φαίνεται στη σελίδα http://www.nikiforidis-cuomo.com/awards

Η διαμόρφωση του χώρου του στρατοπέδου Παύλου Μελά από την νυν διοίκηση του Δήμου Παύλου Μελά στηρίζεται, εξ αρχής, σε κάτι που μοιάζει να είναι παραπλάνηση των πολιτών!



Από την πρόταση για το Δυτικό Τόξο









Από τις συνεντεύξεις Π. Ν. για το Μητροπολιτικό Πάρκο Παύλου Μελά

Δημόσιος χώρος 2

Η Έφη Σειρά κατέθεσε μία πρόταση για την ανάπλαση μιας πλατείας στην Ομόνοια, της πλατείας Κουντουριώτη η οποία δεν απασχόλησε απολύτως κανέναν αρμόδιο. Είναι μια υπέροχη δουλειά που μπορεί να βελτιωθεί και να προσαρμοστεί, κατά δικό της σχόλιο. Δεν πρέπει να μείνει ανεκμετάλλευτη μια εμπνευσμένη πρόταση για μια περιοχή που δεν έχει τίποτε για να καμαρώσει εκτός από τη ψυχή των ανθρώπων της. Η πρόταση της προσφέρει ομορφιά και σύνδεση με το παρελθόν.

Μια πολύ σημαντική εργασία κινδυνεύει να μείνει μια ανάρτηση σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης επειδή δεν συγκίνησε κανέναν πολιτικό!

Από την ανάρτηση της ίδιας (https://www.facebook.com/effie.seira/media_set?set=a.477702812347591&type=3):

Επάνω σε χωράφια με στάρια που έκρυβαν μέσα τους χρυσά στεφάνια και αρχαία αγαλματάκια άλλων ανθρώπων άλλων εποχών, ανάμεσα σε ρέματα, νερόμυλους, μοναστήρια, στρατόπεδα, γύρω από τους πρώτους προσφυγικούς πυρήνες, άρχισε η ανοικοδόμηση του ΄60 στην εκτός των τειχών βόρεια Θεσσαλονίκη.
Ακολουθώντας το μεταπολεμικό μοντέλο δημιουργίας πόλεων όπως και σε ολόκληρη τη χώρα με το γνωστό κύκλο συμφερόντων κατάτμησης, οικοπεδοποίησης και οικοδόμησης περιαστικής γης(1), τα στάρια και τα βοσκοτόπια τεμαχίστηκαν και έγιναν φθηνή γη προς πώληση με δυνατότητα σύνδεσης με φως νερό αστικό και δουλειά δίπλα στα μεγάλα εργοστάσια που φύτρωσαν ταυτόχρονα στην περιοχή.

Πρώτες εικόνες από τα προσχέδια της αρχιτεκτονικής πρότασης διαμόρφωσης της πλατείας Κουντουριώτη, περιοχή Ομόνοιας στη Σταυρούπολη, για τον Δήμο Παύλου Μελά. Πρόκειται για επιμήκης έκταση 15 περίπου στρ., μήκους 400 μ. περίπου, από την οδό Ωραιοκάστρου μέχρι την οδό Λαγκαδά.

Αρχιτεκτονική μελέτη: Έφη Σειρά, Αρχιτέκτων Μηχανικός
Φωτορεαλισμός προσχεδίων: Φ. Τσακμάκης, Αρχιτέκτων Μηχανικός
(1) Φράση από κείμενο της Χ. Χριστοδούλου, Αρχιτέκτων Πολεοδόμος















Δημόσιος χώρος 3

Η πλατεία Ελευθερίας στην Άνω Ηλιούπολη ήταν ένας εμβληματικός χώρος, δημιούργημα ενός οραματικού δημάρχου (Χρήστος Τσακίρης) και ενός εμπνευσμένου αρχιτέκτονα (Γιώργος Αθανασόπουλος). Φιλοξένησε πάμπολες εκδηλώσεις από τη δεκαετία του 1980 και την χάρηκε κόσμος και κοσμάκης μέχρι τώρα. Το ίδιο και τα υπόλοιπα δημιουργήματά τους.



Η πλατεία Ελευθερίας και το κιόσκι της στην αρχική τους μορφή



Η πλατεία Εδέσης, με την εμπνευσμένη αποτύπωση κάτοψης λαϊκής οικίας της δεκαετίας του 1960 μπροστά από την εξέδρα





Το εμβληματικό τότε Κέντρο Πολιτισμού και από το 2005 Κέντρο Πολιτισμού Χρήστος Τσακίρης, με μοναστηριακές και ναυσιπλοϊκές αναφορές


Το πάρκο της Σόλωνος, μια απίστευτης ομορφιάς γωνιά ανάμεσα σε πολυκατοικίες


Τώρα αρχίζει η αποκαθήλωση. Το 2015 με απόφαση δημοτικού συμβουλίου (Αριθμός απόφασης 480, τακτικής συνεδρίασης Δημοτικού Συμβουλίου, 23-09-2015) αποφασίζεται η "αποξήλωση" της εξέδρας στην πλατεία. Το θέμα της συζήτησης ήταν:
"Εξέταση αιτήματος πολιτών σχετικά με την αποξήλωση ή μη της εξέδρας που βρίσκεται στην πλατεία Ελευθερίας στην περιοχή Άνω Ηλιούπολης της Δημοτικής Κοινότητας Σταυρούπολης".
 Το αίτημα των πολιτών δεν ξακαθαρίζεται αν ήταν υπέρ ή κατά της αποξήλωσης αν και είναι προφανές τι θα ήταν. Γιατί να υπάρξει αίτημα παραμονής σε κάτι που υπάρχει;

Το ΔΣ λοιπόν κατά πλειοψηφία

 "εγκρίνει την αποξήλωση της εξέδρας που βρίσκεται στην πλατεία Ελευθερίας στην περιοχή Άνω Ηλιούπολης της Δημοτικής Κοινότητας Σταυρούπολης για τους κάτωθι λόγους :
· Οι όποιες κατασκευαστικές παρεμβάσεις αποτελούν μια πρόχειρη λύση χωρίς να αποκλείουν το
σοβαρό κίνδυνο που συντρέχει για την ασφάλεια των κατοίκων της περιοχής και ιδιαίτερα των μικρών παιδιών, καθώς η πλατεία είναι το μοναδικό μέρος που μπορούν να παίξουν.
· Αποτελεί εστία μόλυνσης για την περιοχή και είναι μια παρωχημένη κατασκευή που προσβάλλει την αισθητική της Πλατείας".
  




Το νέο που έρχεται είναι άχρωμο και άοσμο και είναι λες και φωνάζει στα παρακείμενα μαγαζιά: ετοιμαστείτε να ορμήσετε!




Και έρχεται άλλη μια απόφαση το 2017 που αλλάζει και το όνομα:

Αριθμός απόφασης 72, τακτικής συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Παύλου Μελά, 22-02-2017)
Θέμα : Μετονομασία της πλατείας Ελευθερίας της Δημοτικής Κοινότητας Σταυρούπολης του
Δήμου Παύλου Μελά.

Η συζήτηση έγινε μετά από αίτημα του Συλλόγου Ποντίων Ηλιούπολης “Αλέξανδρος
Υψηλάντης” και βγήκε η ομόφωνη απόφαση για τη μετονομασία:

Εγκρίνει τη μετονομασία της Πλατείας Ελευθερίας που βρίσκεται στην περιοχή Άνω Ηλιούπολη της
Δημοτικής Κοινότητας Σταυρούπολης με την προσθήκη του ονόματος “Αλέξανδρος Υψηλάντης” και την ονομασία αυτής σε “Πλατεία Ελευθερίας – Αλέξανδρος Υψηλάντης”.

Η "Ελευθερία" εμπεριέχει τον "Υψηλάντη" και, ευτυχώς, όχι μόνο αυτόν αλλά όλους όσοι την υπερασπίστηκαν και συνεχίζουν να την τιμούν ως ανθρώπινη αξία. Το όνομα "Υψηλάντης" τιμάται στην περιοχή και με το όνομα ενός συλλόγου (είναι άλλο ζήτημα οι δημοτικές παροχές προς τον σύλλογο αυτό) και με μία προτομή στην πλατεία. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει το εξής: ζούμε στο 2019 και δεν μας τιμά να ανακυκλώνουμε ονόματα που δεν τους λείπουν, ανά το Πενελλήνιο, ούτε δρόμοι, ούτε πλατείες, ούτε ιδρύματα, ούτε σύλλογοι. Δεν προέκυψε κανείς άξιος να τιμηθεί; Γιατί για τον Χρήστο Τσακίρη είναι αρκετό και φτάνει μόνο ένα κτίριο όταν είναι αυτός (με τους συνεργάτες του και κυρίως με τον Γιώργο Αθανασόπουλο) που έδωσαν μορφή στο δημόσιο χώρο στη Σταυρούπολη; Μια χαρά είναι το "Πλατεία Ελευθερίας" και σε μια γωνία της πρέπει να μπει μια πλάκα που να μνημονεύει τους δύο αυτούς ανθρώπους, με μια φωτογραφία της αρχικής μορφής της. Για να μην πω κι ένα κιόσκι με ό,τι μπορεί να συλλεχθεί απ' ό,τι κατά καιρούς φιλοξένησε.