Η δυτική ύπαιθρος της Θεσσαλονίκης σημαδεύεται από δύο
μεγάλους δρόμους και πολλούς χειμάρρους.
Από τους προϊστορικούς χρόνους, οικισμοί ξεφύτρωναν
ανάμεσά τους. Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας διαμορφώνεται μια εικόνα ερημιάς
με τρία μικρά τσιφλίκια να ορίζουν τον χώρο που καταλαμβάνουν οι σημερινές
δυτικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης. Μετά την απελευθέρωση της πόλης από τους
Τούρκους, το 1912, η περιοχή δεν προλαβαίνει να γνωρίζει ανθρώπους και να
δέχεται εποικίσεις. Κατατρεγμένους και στρατιώτες, λαμπρά κτίρια και
νεκροταφεία, αεροδρόμιο και στρατόπεδα, προσφυγικούς οικισμούς και τοπική
αυτοδιοίκηση. Οι δυτικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης έχουν τη δική τους ιστορία,
τα δικά τους μνημεία, τους δικούς τους ήρωες και καθημερινούς ανθρώπους. Οι
δυτικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης είναι η άλλη πλευρά της πόλης, η οποία ήρθε
στο προσκήνιο μετά από καταστροφές και έγινε κομμάτι της αναπόσπαστο.
Ανταποδίδει μάλιστα με ένα δώρο ζωής και ελπίδας, βγαλμένο από τα σπλάχνα της:
μια οικολογική ανάσα, ένα μητροπολιτικό πάρκο για όλη την πόλη.