>
Αναζητούνται εγκληματικές πράξεις και εργολαβική ασυδοσία στην πρώτη ενότητα και πολιτική διορατικότητα στη δεύτερη. Η πρώτη ήταν προϊόν διαπραγμάτευσης με το ΥΕΘΑ και ήταν έτοιμη προς υπογραφή. Η δεύτερη είναι αδιαπραγμάτευτη μεν, διεκδικίσημη δε. Πώς;
Υπάρχει κάτι στη δεύτερη το οποίο το αποκλείει η πρώτη; Δεν μοιάζουν οι δύο προτάσεις; Είναι αγεφύρωτο το χάσμα τους; Μήπως η εμπλοκή στο ζήτημα έχει να κάνει με αιτίες που είναι πολύ χαμηλής αξίας σε σχέση με το διακύβευμα; Θα είχε αυτήν την αρνητική στάση η τωρινή διοίκηση αν δεν μεσολαβούσαν οι δημοτικές εκλογές του 2006 οπότε και χρειαζόταν αντιπολιτευτικά λάβαρα; Έχει μεγάλη σημασία αν η κυβέρνηση που θα αποδώσει το στρατόπεδο είναι γαλάζια ή πράσινη; Μπορεί η οικολογική ευαισθησία να γίνει πολιτική παντιέρα στα χέρια ανθρώπων που δεν νοιάζονται για την επιτυχή τελική έκβαση της απόκτησης του στρατοπέδου; Ή μήπως δεν υπάρχουν (έστω υπήρχαν πριν λίγους μήνες) τέτοιοι δημοτικοί σύμβουλοι στη διοικούσα παράταξη; Χρειάζεται να λέμε ψέματα και μεγάλα λόγια όταν είναι τόσο χειροπιαστά τα ζητήματα;
ΥΓ
Σχετικό κείμενο από το Μάιο του 2007