Στον 20ο Ακριτικό Κύκλο (23-27
Ιουνίου 2016, στρατόπεδο Παύλου Μελά) θα φιλοξενηθεί η έκθεση «Πρόσφυγες 1914-1921» σε μια συνεργασία
του Δήμου Παύλου Μελά και του Συλλόγου Ποντίων Σταυρούπολης «Ακρίτες του Πόντου».
Πρόκειται ουσιαστικά για το υλικό τεσσάρων εκθέσεων με έρευνα και επιμέλεια του
συγγραφέα Σπύρου Λαζαρίδη που έγιναν
σε διάστημα μιας δεκαετίας (2001-2011). Το Λεμπέτ
που στήθηκε το 1914 σε διαφορετικό τόπο από το προϋπάρχον τσιφλίκι για να
δεχθεί με αστική εγκατάσταση τους
πρώτους πρόσφυγες στην ελληνική πια Θεσσαλονίκη. Το Καράισσιν ή Καρά Χουσεΐν δεν μετακομίζει ως όνομα και υποδέχεται
από το 1919 Καυκάσιους πρόσφυγες με αγροτική
εγκατάσταση. Το ίδιο κάνει και η Μελάφτσα
το 1921. Δυο σημεία της υπαίθρου της Θεσσαλονίκης και ένα του Κιλκίς δίνουν το
στίγμα της προσφυγικής εγκατάστασης στην Μακεδονία πριν το μεγάλο κύμα της
Μικρασιατικής Καταστροφής. Σταυρούπολη
και Πολίχνη, σήμερα πια τα δύο
πρώτα, στη Θεσσαλονίκη και Ηλιόλουστο
το τρίτο στο Κιλκίς, έχουν κάτι κοινό που αναδεικνύεται σ’ αυτήν την έκθεση.
Το «Ιστορικό αρχείο Σταυρούπολης» υπήρξε
μια δράση του Δήμου Σταυρούπολης (τώρα
ανήκει στον Δήμο Παύλου Μελά) που ξεκίνησε το 2000 και ολοκληρώθηκε τον Μάιο
του 2002. Μεταξύ των άλλων δράσεων έγιναν και τρεις εκθέσεις:
Η έκθεση «Δι’ εγκαταστάσεως 1914», οριοθέτησε το χρονικό σημείο μηδέν της σημερινής Σταυρούπολης και τεκμηρίωσε με οπτικό υλικό το στήσιμο του οικισμού των προσφύγων του 1914. Στην εξαετία 1914-1919 εγκαταστάθηκαν στη συνοικία πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη, την Μικρά Ασία και τον Καύκασο, τα ξένα στρατεύματα της Στρατιάς της Ανατολής και οι πυροπαθείς του 1917. Έτσι στήθηκαν κάποιες υποδομές οι οποίες φιλοξένησαν το μεγάλο προσφυγικό ρεύμα του 1922, που ακολούθησε. Στην έκθεση παρουσιάζονται τεκμήρια από φωτογραφίες περιοδικών, από στρατιωτικά αρχεία, αλλά και από οικογένειες Σταυρουπολιτών, έτσι ώστε να περάσουμε από τους ανώνυμους πρόσφυγες των cart-postales στους επώνυμους οικιογενειάρχες που έστησαν το σπιτικό τους στις παρυφές της Θεσσαλονίκης, κατά μήκος της οδού Λαγκαδά, στα πρώτα χρόνια μετά την απελευθέρωσή της από τους Τούρκους.
Η έκθεση «Η
Σταυρούπολη στη λογοτεχνία» καταγράφει λογοτεχνικά κείμενα που αναφέρονται
στην περιοχή από το 1910 (πριν ακόμη απελευθερωθεί η Θεσσαλονίκη από τους
Τούρκους και στηθεί ο οικισμός Λεμπέτ των προσφύγων του 1914) μέχρι την
σημερινή εποχή. Από τον ανεκμετάλλευτο φυσικό πλούτο της γης στα δυτικά της
Θεσσαλονίκης στη πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα, μέχρι τον
εγκιβωτισμό σε τσιμεντένια σαρκοφάγο του Δενδροπόταμου στην τελευταία δεκαετία
του αιώνα.
Η έκθεση «Νεότητα»
συγκροτείται από φωτογραφικό υλικό μιας τεσσαρακονταετίας περίπου (1928 – 1970)
και στο οποίο αναδεικνύεται η φυσιογνωμία δύο συνοικιών (Σταυρούπολη, Πολίχνη)
μέσα από στιγμιότυπα της ζωής των παιδιών τους. Μια γενιά προσφυγόπουλων, από
τα παιδικά τους χρόνια, τις εφηβικές τους δραστηριότητες με τις βόλτες, τα
γλέντια, τις εκδρομές και το ποδόσφαιρο μέχρι την ωριμότητά τους με τους γάμους
τους και το στήσιμο των οικογενειών και των σπιτιών που θα τροφοδοτήσουν την Θεσσαλονίκη
με τους νέους κατοίκους της.
Στο Ηλιόλουστο του Κιλκίς, τον Αύγουστο του 2011, έγινε μια
εκδήλωση μνήμης με τον τίτλο « Μελάφτσα,
Ηλιόλουστο: Μνήμη πρώτων». Τρία χρόνια έρευνας κατέληξαν σε ένα υλικό που
αποτύπωσε τη φυσιογνωμία του χωριού διά των ανθρώπων που το κατοίκησαν από το
1921 έως τη δεκαετία του 1960. Οι Καυκάσιοι που έφυγαν από το Φαχρέλ του Καρς
το Νοέμβριο του 1920 πρωταγωνιστούν σ’ αυτήν την εκδήλωση μαζί με τα παιδιά
τους και τα πρώτα εγγόνια τους. Από κοντά και λίγες οικογένειες Βλάχων που
ακολούθησαν στη δεκαετία του 1930. Οικογενειακές φωτογραφίες, δημόσια έγγραφα,
αδημοσίευτα ημερολόγια, ανέκδοτο μυθιστόρημα, αποκόμματα εφημερίδων συνθέτουν
μαζί με τις πληροφορίες της γνωστής βιβλιογραφίας έναν πολύχρωμο πίνακα με τα
πορτραίτα των περισσοτέρων από τους 100 περίπου ΠΡΩΤΟΥΣ κατοίκους του
Ηλιολούστου. Βασικό στοιχείο της εκδήλωσης και η παράλληλη πορεία στο χρόνο των
δύο τόπων και των λαών που τους κατοίκησαν: Το Φαχρέλ του Καρς και το
Ηλιόλουστο της Μακεδονίας.
Στον χώρο της έκθεσης θα προβάλλεται και η ταινία «Δι’ εγκαταστάσεως 1914». Μέσα
από τα στιγμιότυπα που κινηματογραφήθηκαν από την Φωτογραφική και
Κινηματογραφική υπηρεσία των Γάλλων της Στρατιάς της Ανατολής, την περίοδο
1915-1919, αναδύεται μια συνοικία στο δυτικό μέρος της Θεσσαλονίκης. Οι
πρόσφυγες και ο οικισμός τους, ο οικισμός του Λεμπέτ, βρέθηκαν στην καρδιά του
στρατοπέδου του Ζέιτενλικ και τράβηξαν το ενδιαφέρον του Γάλλου κινηματογραφιστή.
Ο Δήμος
Σταυρούπολης, μετεξέλιξη του προσφυγικού οικισμού Λεμπέτ που στήθηκε το 1914
και τμήμα πια του Δήμου Παύλου Μελά εξασφάλισε, για το Ιστορικό Αρχείο του, από
το Γαλλικό Υπουργείο Άμυνας, αντίγραφα των ταινιών και τα δικαιώματα για την
προβολή τους. Μεγάλο μέρος αυτού του υλικού επεξεργασμένο συγκρότησε την ταινία «Δι’
εγκαταστάσεως 1914».