Πέρασε η ώρα, κόσμος έμπαινε κι αντί να βρει καρέκλες να καθίσει έβλεπε τα μπουκάλια με τις βότκες και τα ουίσκι να τους περιγελούν. Τι το θελα το τηλέφωνο του μαγαζιού στην αφίσα; Χίλιοι καλοί όμως χωράνε, λέει ο σοφός λαός. Και χώρεσαν.
Μέχρι που έγινε το αδιαχώρητο. Θα το δείτε παρακάτω. Στις κινούμενες εικόνες. Αυτή η βραδιά ήταν, λες, καταδικασμένη να κυλήσει όμορφα. Όπως βλέπετε δεν στέκομαι στην προετοιμασία της εκδήλωσης. Μια δυσκολία όμως που έπρεπε να ξεπεράσουμε, θα την πω. Ο χώρος του bar 16 έχει δύο αίθουσες. Στην αρχή το πήραμε αψήφιστα. Όσο περνούσαν οι μέρες όμως, όλο και πιο πολύ σκεφτόμασταν εκείνους που δεν θα μπορούσαν να βλέπουν όλα όσα γίνονται στο μαγαζί. Μεταξύ σοβαρού και αστείου έπεσε η ιδέα της βιντεοκάμερας, του προτζέκτορα και της οθόνης. Κι όταν καταλάβαμε ότι η κάμερα, εκτός που μετέδιδε, κατέγραφε κιόλας, εκεί να δείτε χαρές. Για τον ιστορικό του μέλλοντος, για όσους δεν ήταν και θέλουν μια μικρή γεύση (άλλο να είσαι εκεί την ώρα που γίνεται κι άλλο να το βλέπεις youtube-άτο) υπάρχουν όλες οι απαγγελίες στο διαδίκτυο. Ανεκτίμητος συνεργάτης ο Μάκης Μαριάδης. Ο γητευτής των καλωδίων.
Ας αρχίσουμε όμως. Στα ηχεία παίζουν ελληνικές μουσικές και ανάμεσά τους διακρίνονται φωνές ποιητών και ποιητριών.
Ένα καλησπέρα ακούγεται από τον υπογράφοντα αυτές τις γραμμές και αμέσως μετά ο λόγος δίνεται στον Παναγιώτη Αργυρόπουλο με την καθαρή φωνή και την αφηγηματική του ποίηση:
ο Γιάννης Τρόπιος με ένα δικό του.
Τους ποιητές συνόδευσε στην κιθάρα ο Μπάμπης Κουρκούδιαλος. Ο πρώτος κύκλος αναγνώσεων τελείωσε. Ξανά τα ηχεία: ελληνικά τραγούδια και ελληνική ποίηση. Εν τω μεταξύ κάποιοι από τους διοργανωτές blog-ερς τριγυρνούσαν ανάμεσα στις καρέκλες και μάζευαν τα χαρτάκια όσων ήθελαν να δουν τα ποιήματά τους σ’ αυτήν εδώ την ανάρτηση. Αυτή ήταν η πρόθεση. Τώρα όμως, δουλεύοντας το υλικό, σκέφτηκα πως καλό θα είναι να μην αλλοιωθεί το πνεύμα της βραδιάς: εδώ ακούμε τους ποιητές δεν τους διαβάζουμε. Δεν είναι όμως πολύ όμορφη η επόμενη εικόνα;
Εδώ γίνεται η επιλογή του ποιήματος που θα διαβάσει η μία από τις δύο κουκλίτσες. Αργότερα.
Εν τω μεταξύ κόσμος πάει κι έρχεται, φίλοι και φίλες, γνωστοί και άγνωστοι, μεγάλοι και μικροί. Ναι, είχαμε και νιάτα από το πρώτο λύκειο Σταυρούπολης που συμμετείχαν με ζέση κι ενθουσιασμό. Με υφάκι και αμυδρό χαμόγελο. Αλλά και μάνες με παιδιά με λαμπερά χαμόγελα. Και πιο πίσω τους κόσμος. Και η οθόνη. Και η βραδιά που πήρε ένα δρόμο ισιάδι.
Μαζί μας ήταν και ο δήμαρχος Σταυρούπολης, ο Σάββας Σερασίδης ο οποίος και διάβασε Κωστή Παλαμά. Φιλόλογος ο δήμαρχος.
Ακολούθησε η μαθήτρια Νίκη Σιαμπάκου.
Και φτάνει η ώρα των δικτυακών τύπων. Ο Μάριος Ισαακίδης είναι μαθητής αλλά έχει ένα site ορμητικό και ελπιδοφόρο. Διάβασε ένα ποίημα της φίλης του Νίκης Σιαμπάκου κι ένα δικό του. Ο Αντώνης Μιχαλάκης διάβασε Δήμο Χλωπτσιούδη. Αμφότεροι blog-ερς και εκ των συνδιοργανωτών της εκδήλωσης.
Η βραδιά στηρίζεται στο αυθόρμητο και στο ξαφνικό. Αλλά και η προετοιμασία έχει τη χάρη της. Η μία από τις οθόνες στήθηκε για να φιλοξενήσει φωτογραφίες του Μάκη Μουρατίδη. Κι αυτός στην παρέα των συνδιοργανωτών. Δικές του είναι σχεδόν όλες οι φωτογραφίες που βλέπετε. Οι καθαρές. Οι λίγο θολούτσικες είναι της μιας από τις δύο κοπελίτσες που διάλεγαν ποιήματα, λίγο πιο πάνω. Οι φωτογραφίες αυτές συνοδεύουν έξι ποιήματα. Καβάφης, Εμπειρίκος, Πολυδούρη, Ρίτσος, Μελισάνθη, Λειβαδίτης. Τα ποιήματα είναι από την δίγλωσση ανθολογία « A century of Greek poetry 1900-2000, Cosmos Publishing, River Vale, New Jersey, 2004.
Διάβασαν οι Δήμος Χλωπτσιούδης, Σπύρος Λαζαρίδης και η Νίκη Δατσογιάννη. Μια γεύση των φωτογραφιών στο βίντεο του finale. Στο τέλος.
Η Νίκη στην Πολυδούρη:
Τα γνωστά συνεχίζονται. Σταματούν οι αναγνώσεις, ξεχύνονται οι μουσικές και οι φωνές των ποιητών που αγαπήσαμε. Δυστυχώς αυτή η πλευρά της εκδήλωσης δεν είναι δυνατόν να αναμεταδοθεί. Είπαμε. Αυτή η εκδήλωση για να είναι επιτυχημένη απαιτεί την ανάσα του διπλανού.
Η κοπελίτσα διάλεξε και διαβάζει Σπύρο Λαζαρίδη. Η Ολυμπία Λαζαρίδου αγαπάει τις μοτοσυκλέτες και δεν χάνει motogp για motogp στην τηλεόραση.
Ακολουθούν αναγνώσεις δικών τους ποιημάτων από τους Ιωάννη Τσιουράκη, Σπύρο Λαζαρίδη, Δήμο Χλωπτσιούδη εκ των συνδιοργανωτών. Πριν τον Δήμο, ξανά ο Γρηγόρης Μπιλίτσας κατόπιν απαιτήσεως του κοινού. Μα ναι, είχαμε και μπιζαρίσματα.
Τι κάνουν τα καλά πράγματα; Τελειώνουν. Εμείς διαλέξαμε να τελειώσουμε με Μελίνα Μερκούρη στο τέλος της Σονάτας του Σεληνόφωτος του Γιάννη Ρίτσου. Ακολουθεί το ποτ-πουρί των φωτογραφιών σε ταινιάκι για όποιον θέλει να τις ξαναδει γρήγορα. Και το, θεσμός πλέον, ποίημα-γέννημα της βραδιάς.
Η ονομαστική με ζήλο με ορίζει.
Της γενικής η ασάφεια με θρυμματίζει.
Της δοτικής την κληρονομιά ενοχοποιούμαι.
Η αιτιατική με καταδικάζει.
Της κλητικής η ειρωνεία με χλευάζει.
Πτώση την πτώση βουλιάζω συνεχώς.
(Εμπνευσμένο από τη σημερινή μέρα.
Το ίδιο είχε συμβεί και πέρισυ στο "Ελιξίριο")
Γιάννης Τσολακίδης, 21.3.2008, bar 16
Τέλος
ΥΓ 1
Την εκδήλωση «Ελάτε μ΄ ένα ποίημα» διοργάνωσαν οι blog-ερς:
emoura: http://emoura.blogspot.com/
ήχος πλάγιος μόνος: http://hxosplagiosmonos.blogspot.com/
michalakis: http://michalakis.blogspot.com/
ο δείμος του πολίτη: http://chldimos.blogspot.com/
το τσαλίμι: http://tsalimi.blogspot.com/
Βοήθησαν στην προβολή της και τους ευχαριστούμε: ο άνεμος, το blogspace, το γουστάρω αιτιατική σε μιλάω, το indy και το indymedia, ο δημολόγος, ο Tempe Terra, το dyosmaraki, η Vicky Papaprodromou, το greece-salonica, το gothess, o vorias, το cityportal, το περιοδικό city και το περιοδικό Sunday date του Αγγελιοφόρου.
Παραβρέθηκαν οι blog-ερς και τους ευχαριστούμε: Θοδωρής Βοριάς, με το φεγγάρι αγκαλιά, fatale, τρελοφαντασμένη, καπετάνιος, αερικό, φτερουγίσματα, δημολόγος, Tempe Terra.
Έγραψαν μετά και τους ευχαριστούμε: δημολόγος, άνεμος, φτερουγίσματα, αερικό
Επί πλέον φωτογραφίες και κείμενο στον Δείμο του πολίτη
ΥΓ 2
Υποδοχή του ανωτέρω από φίλους: δημολόγος 13.4.2008, καπετάνιος 13.4.2008
17 σχόλια:
Χαίρομαι πάρα πολύ με κάτι τέτοια πράματα!
Μπράβο σε όλους σας!
Ευχαριστώ πολύ erwta stomaxh.
Δεν πήγε τσάμπα η αναμονή
Καλησπέρα τσαλίμι :)
Το καλό αργεί.
Καλημέρα καπετάνιε.
Δεκτά με χαρά. Ευχαριστώ.
μαζι με τα συγχαρητηρια μου γι αυτη σας την εκδηλωση-συνευρεση, μου επιτρεπεις μια ερωτηση-ανιχνευση;
ο Σπυρος ο Λαζαριδης, πες μου αν ξερεις, εχει πατησει την θρυλικη ΦΜΣ του ΑΠΘ; εχει σπουδασει Φυσικες επιστημες;
ειχα συμφοιτητη εναν καλο ανθρωπο με αυτο το ονομα
καλησπερα
και παντα καλες ευκαιριες για τετοιες συνευρεσεις, ευχομαι
μπραβο σας
(κι ιδιαιτερα που συμπαρασυρατε και μαθητες σε αυτο!!!)
Αν έκανες μια βόλτα κι απ' το ομώνυμο site θα έβλεπες τη ΦΜΣ του ΑΠΘ να δεσπόζει του βιογραφικού.
Αυτός είναι, ο ίδιος. Εσύ πουλάκι μου;
θες να με βοηθησεις λιγακι;
ενεκα που μπορει να ξερω πολλα απο νετ αλλά στα ψαξιματα εχω μια δυσανεξια
το λινκ;, αν δεν σε βαζω σε μεγαλο κοπο;
και θα σου πει ο ιδιος αν ειμαι πουλακι και ποιο; :):))
καλησπερα σας!
"Σπύρος Λαζαρίδης" και "τσαλίμι" είμαστε ένα και το αυτό. Το πρόσωπο και η δικτυακή περσόνα του που λένε και στα net-ιακά.
To site με τα βιβλία μου και το βιογραφικό, εδώ. Ψαχούλεψε τη μοτοσυκλέτα για να σε οδηγήσει αυτή. Εν τω μεταξύ, σπάω το κεφάλι μου αλλά δεν μπορώ να σε καταλάβω... Δεν ήμουν και πολύ κοινωνικός τύπος, βλέπεις.
ελα βρε!!!!!!!!!!!!!
η Αση ειμαι:))
φυσικο της ΦΜΣ του ΑΠΘ
εισοδος το 1976
με τον συλλογο εννιαιο
οταν μπηκαμε εμεις αποφασισαν και τον εσπασαν σε συλλογους ανα σχολη
Μαρω
θυμασαι;
Μακης
τον Τασο πιο μεγαλο απο μας τον θυμασαι;
τον Τσεφαλα;
εσυ εφυγες νωρις για την πολη νομιζω
παω να δω το site σου
μου ειπε κι ο Μακης πως το εχεις "ριξει" κι εσυ στα πολιτιστικα αλλά δε νομιζω, δε θυμαμαι να μου ειπε πως γραφεις
παω να δω
Έτσι έγινε. Τη ζωή του Πανεπιστήμιου δεν την χάρηκα όπως εσείς. Με τράβηξε η συνοικία. Ελπίζω να τα καταφέρει ο Μάκης να μας μαζέψει. Θέλω πολύ να ξαναδώ εκείνη την παρέα.
Στο e-mail σου έγραψα πως δεν μπορώ να σε θυμηθώ, αλλά αυτό το Άση δεν μου είναι ξένο. Θα το παλέψω...
σου γραφω προχειρα εδω
εκεινη την εκδρομη την εκανα κι εγω
κι εχω φωτογραφιες
θα προσπαθησω να τις σκαναρω και να σου βαλω βελακια κι ονοματα κατα κεφαλη :)) προς αναγνωριση!
εχω και φωτογραφια απο την πρωτη πορεια Ειρηνης .. Λαγκαδα - Θεσσαλονικη
θα προσπαθησω να κανω το ιδιο και με αυτην
ειναι ενα ονερο του Μακη και καποτε θα το κανουμε αληθινο
θα εχει μεγαλο ενδιαφερον, τουλαχιστον
χαιρετω προς το παρον
θα σου γραψω
να ειμαστε καλα να ξανασυναντηθουμε..
με την ''ορελια'' μας γνωστοι;
ποσο μικρος τελικα ειναι ο κοσμος..
:)))
καλο βραδυ
και συγχαρητηρια για το βιβλιο
να πανε ολα οπως τα επιθυμειτε..
orelia: ήδη ξεκίνησα το μακροβούτι στις φωτογραφίες. Ήμουν κι εγώ στην πορεία, με τα γκρουπ του Ευόσμου και της Σταυρούπολης.
φεγγαραγκαλιές: είδες που η ποίηση μας φέρνει πιο κοντά; Αυτό με την orelia ήταν ένα απρόσμενο και όμορφο παρελκόμενο της εκδήλωσης. Αυτή η εκδήλωση δεν ήταν μόνο καταδικασμένη να πετύχει, φαίνεται να είναι εξ ίσου καταδικασμένη να φέρνει τον κόσμο πιο κοντά, ακόμα και έξω από το bar στο οποίο έγινε!
Για το βιβλίο, ευχαριστώ πολύ!
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!ΤΕΛΙΚΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΜΑΣ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΝΑ ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΤΟ ΠΟΣΟ ΚΑΛΑ ΠΕΡΑΣΑΜΕ!
Υ.Γ. ΤΣΑΛΙΜΙ ΤΟ DVD ΤΗΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΣΟΥ
Το dvd, τελικά, έφτασε στα χέρια μου από τον Χ.Ρ.
Να μην χαθούμε. Τα bar-άκια λειτουργούν και Σ-Κ πρωινά για καφέ.
Δημοσίευση σχολίου