Νοσταλγική μνήμη

Η πρώτη φορά που ασχολήθηκα με τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης ήταν το 2006, από τη θέση του αντιδημάρχου πολιτισμού Σταυρούπολης. Στήθηκε ένα πανηγύρι τέχνης με τη συμμετοχή της θεατρικής ομάδας Καπνομάγαζο και της φωτογραφικής λέσχης Όψεις. Υπήρξε μικρή προσέλευση θεατών, αλλά η εκδήλωση ήταν υπέροχη. Ιδού τα ντοκουμέντα, αφιερωμένα στα παιδιά που συνεχίζουν: και στο Καπνομάγαζο και στις Όψεις.

Γροθιές το φως και πώς ν΄ αρχίσεις τα τραγούδια

τα λιπόψυχα. Πώς ν’ αρνηθείς το κάλεσμα του

χώματος, ν’ αφεθείς να σε πλάσει, με τις πέτρες του

σμίγοντας να βλαστήσουν αμάραντοι.

Λόγια θα πεις και ξεσπάσματα χθαμαλής εφηβείας. Θα

δαγκώσεις τη γλώσσα και θα φτύνει γροθιές το

φως. Ότι δεν είναι όλα τα όνειρα λεία της ψυχανάλυσης.

Παντελής Μπουκάλας (Μέσα Πάνθηρας, 1985)

Παγκόσμια ημέρα ποίησης στις 21 Μαρτίου 2006 και το Γραφείο Πολιτισμού του Δήμου Σταυρούπολης διοργανώνει μια ενδιαφέρουσα ποιητική βραδιά στο Δημοτικό Θέατρο Σταυρούπολης, στο Κέντρο Πολιτισμού Χρήστος Τσακίρης.

Ο τίτλος της βραδιάς «Γροθιές το φως» δανεισμένος από το ποίημα του Παντελή Μπουκάλα προσπαθεί να δώσει μια γεύση από τη σύμπραξη της Θεατρικής Ομάδας «Καπνομάγαζο» και της Φωτογραφικής Λέσχης «Όψεις».

Τα μέλη της θεατρικής ομάδας παρουσιάζουν ποιήματα, επιλογή από το έργο σύγχρονων ποιητών, με παράλληλη προβολή φωτογραφιών από μέλη της φωτογραφικής λέσχης.

Οι προσωπικές προσεγγίσεις στην ανάγνωση των ποιημάτων από τα μέλη της θεατρικής ομάδας και οι επιλογές φωτογραφιών από τους φωτογράφους εμπνευσμένες από τα ποιήματα, ήταν για όλους μια ενδιαφέρουσα και δημιουργική διαδικασία που προηγήθηκε και ευελπιστούμε το αποτέλεσμά της να ψυχαγωγήσει το κοινό που θα παρευρεθεί.

Από το τότε δελτίο τύπου