Ώριμος κύριος σε καφέ που το λένε Ελιξίριο

Φωτογραφία του Πάρι Πετρίδη:

Σουφλί, Nομός Έβρου, 1995, από τη σειρά «Παραμεθόριος».

Aργυροτυπία, 30 x 40 εκ.

Ι
Σου έμεινε ο χρόνος αμανάτι

οι φίλοι φύγανε ή δεν υπήρξανε ποτέ

και δεν ξέρεις από καφενεία

δεν έμαθες να φορτώνεις το ζάρι καυχησιές.

ΙΙ
Ο χρόνος είναι ο γεροπλάτανος, λες.
Γέρνει στο ποτάμι στοργικά

κι ας ρήμαξε αυτό από λύματα και φυτοφάρμακα

κι ας στέρεψε

κι ας μάζεψε

κι ας το περνούν με μία δρασκελιά.

ΙΙΙ
Γιατί ο χρόνος το πλατάνι

κι εσύ το βρώμικο νερό;

Σου τριβελίζει ο διάολος το νου.

ΙV
Η μουσική γύρω σου δυνατή

ενοχλεί κι ας σου αρέσουν τα τραγούδια που ακούς

ο καφές χωρίς τσιγάρο τελειώνει γρήγορα

η γκαρσόνα περιποιητική, φιλική μα ξένη

δυο μάγκες παίζουν τάβλι…

Θα το φάει κι ο πλάτανος το κεφάλι του

αν το νερό σαπίσει και χαθεί

σκέφτεσαι και ημερεύεις

χαμογελάς καθώς πληρώνεις

και φεύγεις.

Ανήκει σε μια σειρά, ανέκδοτων, ποιημάτων για το χρόνο και τη φθορά.