Κυριακή, Σεπτεμβρίου 13, 2009

Ένα ακόμα όμορφο βιβλίο, δυτικά της πόλης

Ένας νέος τίτλος εμπλουτίζει τη βιβλιογραφία των Δυτικών Συνοικιών της Θεσσαλονίκης. Προϊόν μόχθου και γνώσης από τη μεριά των συγγραφέων, ένδειξη ωριμότητας του Κέντρου Ιστορίας Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης και έμπρακτη αρωγή του Δήμου Αμπελοκήπων.

Θα είμαι στην παρουσίαση του βιβλίου ως ένας εκ των ομιλητών, την Τετάρτη το βράδυ και ελπίζω να μου δοθεί η ευκαιρία να διαπιστώσω και εκεί την δυνατότητα να εμπλακεί για τα καλά στην καθημερινότητά μας και στην πολιτική ατζέντα των τοπικών παραγόντων σε όλους τους Δήμους των Δυτικών Συνοικιών της Θεσσαλονίκης η Τοπική Ιστορία.



3 σχόλια:

Leigh-Cheri είπε...

Για να είμαι ειλικρινής, μ' εντυπωσίασε η ύπαρξη και μόνο ενός Κέντρου Ιστορίας τόσο "τοπικά" οριοθετημένου!
Συγχαρητήρια!
Αναρωτιέμαι αν υπάρχει τόσο υλικό ικανό να συντηρεί την λειτουργία ενός τέτοιου κέντρου (που να αφορά δηλαδή μόνο στην ιστορία των Αμπελοκήπων)ή αν εμπλουτίζεται και από ιστορικές πηγές και εργασίες πέρα από τον στενό, τοπικό,χώρο.
Όπως και να 'χει, επικροτώ τέτοιες προσπάθειες και μακάρι να τις ακολουθούσαν κι οι άλλοι Δήμοι της Θεσσαλονίκης. Θα μπορούσαμε να είχαμε ίσως στο τέλος ένα πολύ αξιόλογο κι ενδιαφέρον ψηφιδωτό της ιστορίας της πόλης.

Καλή επιτυχία και στην εκδήλωσή σας και βέβαια στο ίδιο το βιβλίο.

tsalimi είπε...

Οι Δυτικές Συνοικίες, στο σύνολό τους, παρουσιάζουν μια ομοιογένεια καιέχουν πολλά κοινά στοιχεία. Καλό θα ήταν το ΚΙΑΘ να μπορούσε να παίξει έναν επιτελικό και συντονιστικό ρόλο μιας και είναι το πρώτο θεσμοθετημένο Κέντρο Ιστορίας στη δυτική πλευρά της Θεσσαλονίκης. Πριν γίνει αυτό όμως πρέπει να υπάρξει ενδιαφέρον για θέματα ιστορίας και από τους πολίτες και από τους παράγοντες αυτού του κομματιού της πόλης. Αυτή η εκδήλωση, αυτόν τον χαρακτήρα έχει, κατά τη γνώμη μου. Βρισκόμαστε ακόμα στη φάση του να προκαλέσουμε αυτό το ενδιαφέρον.

Ανώνυμος είπε...

Κάθε τόπος μικρός ή μεγάλος σε έκταση και πληθυσμό έχει τη δική του ιστορία. Σίγουρα αυτή δεν είναι ασύνδετη και ξεκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο, ωστόσο παρουσιάζει τις δικές της ιδιαιτερότητες.

Ο μέσος κοινός πολίτης σήμερα τείνει να θεωρεί ιστορικό ένα μείζονος σημασίας γεγονός. Γι' αυτό όταν έχει στα χέρια του στοιχεία και τεκμήρια που τα θεωρεί ήσσονος σημασίας π.χ. παλαιούς τίτλους ιδικτησίας, παλιές φωτογραφίες, έγγραφα, βιβλία κλπ συνήθως τα πετάει.
Και όμως η συλλογή, η καταγραφή, η διάσωση, η μελέτη και η διάχυση στο κοινό αυτών των στοιχείων πολλά θα μπορούσαν να προσφέρουν στην καλύτερη γνώση της τοπικής ιστορίας.

Από αυτή τη σκοπιά θα ήταν χρήσιμο σε κάθε τοπική κοινωνία να υπάρχει ένας φορέας που θα ευαισθητοποιεί τα μέλη της στη διαφύλαξη αυτών των στοιχείων.

Ήδη στους Αμπελόκηπους, από όσο είμαι σε θέση να ξέρω, μετά την ίδρυση του ΚΙΑΘ άρχισαν τουλάχιστον κάποιοι να ψάχνουν στα "σεντούκια" τους.

Αν σε κάθε όμορο Δήμο συμβεί το ίδιο, οι δυτικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης δεν θα αργήσουν να συντονιστούν και το υλικό που θα προκύψει θα είναι πλούσιο για να συντηρήσει ένα κέντρο ιστορίας των δυτικών συνοικιών της Θεσσαλονίκης.