Θα μας σώσει κι αυτός. Με λεφτά του Δημοσίου και με κατάχρηση εξουσίας, εκμεταλλευόμενος έναν τίτλο που κέρδισε εξ αιτίας μιας υπηρεσιακής διαδρομής, αναγγέλλει την κάθοδό του στον τοπικό πολιτικό στίβο χρησιμοποιώντας σαν ταχυδρόμους τους μαθητές και τις μαθήτριες του σχολείου του οποίου την διεύθυνση του εμπιστεύτηκε η Ελληνική Πολιτεία. Δεν την ξεχνάει όμως. Δεν θα αγωνιστεί μόνο για το καλό του δήμου αλλά και της πατρίδας. Τώρα τι τον έπιασε και δεν θέλει να ασχοληθεί και με το καλό της Ευρώπης και του κόσμου όλου, δεν μπορώ να το καταλάβω.
Του λέω λοιπόν, εμένα προσωπικά, να με εξαιρέσει. Ας μην ασχοληθεί με το καλό μου. Να πάει αλλού. Το ενδιαφέρον του, εννοώ. Κι άλλοι είναι εκπαιδευτικοί και έχουν και πολιτική δραστηριότητα αλλά δεν τα ξεφτιλίζουν όλα για να βγουν δημοτικοί σύμβουλοι.
Τέτοια άτομα θα δώσουν στην τοπική αυτοδιοίκηση την αίγλη που της στερεί η συγκεντρωτική κεντρική διοίκηση; Αλίμονό μας.
4 σχόλια:
Τώρα, τον κύριο δεν τον ξέρω αλλά το μονοπάτι κάτι μου θυμίζει... Η τοπική αυτοδιοίκηση - σαν και την άλλη - έχει δυο πόδια: τα αλισβερίσια (πάντα με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, βεβαίως)και τη βλακεία / αδιαφορία.
Μ' άλλα λόγια, μόνοι μας τα προκαλούμε... Έχει γίνει πολύ κουραστική η Ελλάδα.
Ποιός είναι ο "Διευθηντής"? Μήπως τον ξέρω?
Μιά και μιλάμε για διευθυντές της παιδείας και κατ' επέκταση του Πολιτισμού, μήπως θα 'σαι το Σάββατο στο Κιλκίς στην απονομή βραβείου του γνωστού μας π. Παν. Καποδίστρια?
Τον διευθυντή μάλλον δεν τον ξέρεις. Για τον π. Καποδίστρια, προγραμματίζω να είμαι. Εκτός σημαντικού απροόπτου.
Δημοσίευση σχολίου