Στις 18 Απριλίου 2006 έστειλα επιστολή σαν αντιδήμαρχος Σταυρούπολης (αρ.πρωτ. 10210/18.4.2006) προς το δήμαρχο Αμπελοκήπων.
Στις 9 Νοεμβρίου 2007 ανάρτησα το post: Μια, ακόμη, περίπτωση clopy right: Λεύκωμα «Φωτογραφίζοντας τους Αμπελόκηπους στα μονοπάτια του χρόνου» .
Την ίδια μέρα ενημέρωσα με e-mail το Δήμο Αμπελοκήπων (info@ampelokipoi.gr) και τον δήμαρχο (lazaros@kyrizoglou.gr).
Τον Φεβρουάριο 2008 κυκλοφορεί το περιοδικό ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ, αρ. 36 με αναδημοσίευση (στη σελίδα 11) του post (λείπουν οι επίμαχες φωτογραφίες του λευκώματος και ένα ΥΓ) και με εφανή τη διάθεση να κρατηθούν κάποιες αποστάσεις από τα όσα υποστηρίζω στο συγκεκριμένο κείμενο.
Δεν υπήρξε καμία άλλη επικοινωνία με κανέναν άλλο (e-mail, τηλέφωνο, επιστολή, κτλ).
Έχω υπομονή και περιμένω.
8 σχόλια:
Αγαπητέ κύριε Λαζαρίδη
Δεν γνωρίζω πώς ακριβώς έγινε με το λεύκωμα, πιθανώς δίκαια διαμαρτύρεσθε, χαίρομαι όμως που προβοκάρετε τον "΄ΚΑΤΟΙΚΟ", τον αυτόκλητο υπερασπιστή σας.
Δεν προβοκάρω κανέναν. Επισημαίνω πως ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ προτίμησε τα ερωτηματικά από την καθαρή θέση. Δεν χρειάζονται υπερασπιστές, ούτε αυτόκλητοι, ούτε δια μεσολαβήσεως. Συζήτηση χρειάζεται και η ιστορία των δυτικών συνοικιών της Θεσσαλονίκης είναι ένα μείζον θέμα για συζήτηση και όχι για αντεγκλήσεις και παράπονα.
Γι’ αυτό και η αναλυτική παρουσίαση, από τη μεριά μου, όχι τόσο της μη αναφοράς του ονόματός μου, όσο των πραγματικών λαθών του λευκώματος, τα οποία διέκρινα επειδή ακριβώς τα γνώριζα από πρώτο χέρι.
Πολύ αξιόλογο το blog σας. Καλή και η σκέψη σας για μια συζήτηση γύρω από την ιστορία των δυτικών συνοικιών της Θεσσαλονίκης.
Συμφωνώ με όσα σχολιάζει ο σκόπας και τα προσυπογράφω.
Ευχαριστώ πολύ σκόπα και φιλίστωρ για τα καλά σας λόγια και, ναι, πρέπει κάτι να αρχίσει να γίνεται. Ας γίνει απο τα blogs. Δεσμεύομαι να αναρτήσω ένα κείμενο τις αμέσως επόμενες ημέρες.
Έλαβα e-mail από τον υπεύθυνο του ΚΑΤΟΙΚΟΥ με το οποίο διαμαρτύρεται για την ανάρτηση αυτή.
Απάντησα με e-mail κι εγώ επειδή δεν ήξερα αν ήθελε να δημοσιοποιηθεί αυτός ο διάλογος. Νέο του e-mail δείχνει ότι επιθυμεί τη δημοσιοποίηση στο τσαλίμι. Δεκτόν:
1. Αγαπητό τσαλίμι
Εκδίδω την εφημερίδα ΚΑΤΟΙΚΟΣ και
διαβάζοντας στο τσαλίμι τα περί κλόπυ ράιτ του κου Λαζαρίδη, του οποίου το ιστορικό έργο τυγχάνει γενικής αναγνώρισης και καταξίωσης, θεώρησα πως πρέπει οπωσδήποτε να δημοσιεύσω τις καταγγελίες του για την κακοποίηση του περιεχομένου ιστορικών φωτογραφιών στο λεύκωμα των Αμπελοκήπων «Φωτογραφίζοντας τους Αμπελόκηπους». Θεώρησα χρέος μου να δημοσιεύσω αυτή την καταγγελία για να ενημερωθεί ο λαός των Αμπελοκήπων αλλά και να εκτεθούν οι υπεύθυνοι αυτής της ενέργειας. Θεωρώ ότι δημοσίευσα ό,τι σχετικό καταγγέλλεται και αν έμεινε απ' έξω κάποια φωτογραφία ή υστερόγραφο έγινε από λάθος μου και όχι από σκοπιμότητα (αλήθεια, που τα είδατε να λείπουν; Και φωτογραφίες έχω και το υστερόγραφό σας). Οι τίτλοι και η εισαγωγή μου στο κείμενο περιέχουν ένα ανεπαίσθητο ερωτηματικό για την κανιβαλική πράξη του δήμου Αμπελοκήπων, καθώς αφήνω- ως δημοσιογράφος της ΕΣΗΕΜΘ και όχι ανώνυμος μπλογκεράς- πάντα ένα περιθώριο αθωότητας στον «κατηγορούμενο» τηρώντας τη δεοντολογία μιας σοβαρής έκδοσης και όχι μιας εσωτερικής παρόρμησης που θα μπορούσα να εκτοξεύσω με καυστικότητα ως ανώνυμος μπλόγκερ.
Θεώρησα ότι η- με πρωτοβουλία μου- δημοσίευση της επιστολής σας κε Λαζαρίδη στην εφημερίδα μου θα ήταν μια μικρή σας δικαίωση από πλευράς του λαού των Αμπελοκήπων. Εσείς θεωρήσατε ότι τα «μάσησα». Ρωτήστε στο δήμο Αμπελοκήπων που έχουν γίνει έξαλλοι μαζί μου γιατί έβγαλα το θέμα στη δημοσιότητα και γιατί δεν τους ενημέρωσα πριν για να απαντήσουν. Θεωρούν ότι τους ρεζίλεψα- και καλά να πάθουν αν έκαναν αυτά που καταγγέλλετε (πάλι αφήνω ένα παραθυράκι ως δημοσιογράφος) αλλά παρόλα αυτά δεν μου απάντησαν.
Αν ήθελα να «γλυκάνω» την καταγγελία σας, γιατί να τη δημοσιεύσω;
Ίσως για να μην με πικράνει το μπλαζέ σχόλιό σας για τη δημοσίευσή μου.
Σκοπός μου πάντα «ένα νεύμα χαιρετισμού και συμπάθειας προς εκείνον που έκανε κάτι καλό για να χρειαστεί κάποιος άλλος να αναπαράγει το έργο του»
Η έκδοση της εφημερίδας είναι δική μου πρωτοβουλία και όχι κατευθυνόμενη από το δήμο
Φρόντισα μάλιστα προσωπικά η εφημερίδα να έρθει στα χέρια σας.
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας και θα είμαι πάντα στη διάθεσή σας
Κώστας Κρικέλης
Πεμ 28/2/2008 8:38 πμ
2. Αγαπητέ κύριε Κρικέλη
Εκτιμώ την προσπάθειά σας με το περιοδικό και σας συγχαίρω.
Φυσικά και η ενέργειά σας ήταν κάτι θετικό για μένα.
Δεν είμαι ανώνυμος blogερ. Απλώς από μικρός ήθελα πολύ ένα παρατσούκλι και μου το απένειμα ο ίδιος στα 40τόσα μου,
Η ενόχλησή μου (δεν το κρύβω, αλλά δεν σημαίνει κι ότι σας αποδίδω εμπάθεια) έγκειται στο ότι στο blog μου αντιπαραβάλλονται οι φωτογραφίες του λευκώματος με τις αντίστοιχες από τα βιβλία μου για να φανεί η (κακή) αντιγραφή.
Η δεύτερη παράγραφος του ΥΓ που λείπει από τον ΚΑΤΟΙΚΟ ξεκαθαρίζει βιβλιογραφικά θέματα ώστε κάποιος που θέλει, να μπορέσει να δει και ο ίδιος όσα καταγγέλονται. Το λεύκωμά μου «Δι’ εγκαταστάσεως 1914» υπάρχει ως e-book στο site μου.
Ο Δήμος Αμπελοκήπων δεν δικαιούται να επικαλείται άγνοια γιατί ενημέρωσα με e-mail και στο λογαριασμό του Δήμου και στο λογαριασμό του δημάρχου.
Μπλαζέ ύφος δεν θέλω να χρησιμοποιώ κι αν σας φάνηκε τέτοιο το ύφος μου, σας ζητώ συγγνώμη.
Εμείς οι δύο (και σαν άτομα και σαν μέσα –blog «το τσαλίμι» και εφημερίδα «Ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ»-) δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε.
Το αντίθετο μάλιστα.
Πεμ 28/2/2008 7:18 μμ
3. Ευχαριστώ για την επικοινωνία, ελπίζω να δω τον διάλογό μας και στο tsalimi
Με τιμή
Κώστας Κρικέλης
Παρ 29/2/2008 2:33 μμ
Είμαι αναγνώστης του ΚΑΤΟΙΚΟΥ και παράλληλα σερφάρω στο διαδίκτυο, όπου μεταξύ άλλων βλέπω και το μπλογκ «το τσαλίμι». Στη «διαμάχη» που παρακολουθώ ανάμεσα στον ΚΑΤΟΙΚΟ και το τσαλίμι θέλω να κάνω τις εξής επισημάνσεις:
1) Θέλει αρετή και τόλμη ο αγώνας για την επικράτηση του δικαίου, αγαπητό τσαλίμι. Τόλμη επιδείξατε, όχι όμως και αρετή. Γιατί, αντί να ευχαριστήσετε τον ΚΑΤΟΙΚΟ, που πρόβαλε από τις σελίδες του τις αιτιάσεις σας για το λεύκωμα, παραλίγο να του ζητήσετε και τα ρέστα. Έτσι τουλάχιστο το κατανόησα εγώ.
2) Ο αγώνας για την επικράτηση της αλήθειας, αγαπητέ ΚΑΤΟΙΚΕ, μπορεί να γίνει, χωρίς να είναι απαραίτητο να εκτεθούν ή να ρεζιλευτούν κάποιοι. Επίσης τη δημοσιογραφική δεοντολογία μπορεί να την τηρεί και ένας ανώνυμος μπλογκεράς ή ανώνυμος σχολιαστής μπλόγκ και όχι μόνο ένας δημοσιογράφος. Είναι θέμα παιδείας και αγωγής του γράφοντος.
3) Το λεύκωμα «Φωτογραφίζοντας του Αμπελόκηπους στα μονοπάτια του χρόνου» έτυχε καθολικής αποδοχής και επιδοκιμασίας από τους Αμπελοκηπιώτες. Αν στις σελίδες του παρεισέφρησαν και κάποια λάθη (όντως παρεισέφρησαν), καλό θα είναι οι συντάκτες του να τα διορθώσουν. Προέχει η αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας. Η παραδοχή του λάθους είναι γενναία πράξη. Η δημοτική αρχή και γενναιότητα διαθέτει και έμπρακτο ενδιαφέρον δείχνει για την τοπική ιστορία.
Υ.Γ. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να πω το όνομά μου, αναρτώ όμως αυτό το σχόλιο ως ανώνυμος, για συμπαράσταση στα μπλογκς που προσπαθούν, κατά τη γνώμη μου, να τα χειραγωγήσουν επειδή δήθεν οι ανωνυμογράφοι είναι ασύδοτοι, συκοφάντες, υβριστές, εκβιαστές κλπ. Μείζον αγαθό για μένα είναι η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών.
Δεν πρόκειται για "αιτιάσεις" αγαπητέ ανώνυμε. Θα πρόσεξες, ίσως, στην ανάρτησή μου, πως αναφέρομαι και στην, κατ' εμέ, "εμφανή διάθεση" του ΚΑΤΟΙΚΟΥ "να κρατηθούν κάποιες αποστάσεις από τα όσα υποστηρίζω στο συγκεκριμένο κείμενο".
Εκεί ακριβώς εντοπίζεται το πρόβλημα. Στο αρχικό μου κείμενο, αυτό που αναδημοσίευσε ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ, παρατίθενται όλα τα απαραίτητα στοιχεία, ώστε να μπορέσει ο αναγνώστης που το θέλει, να αντιπαραβάλλει ο ίδιος για να διαπιστώσει την αλήθεια των γραφόμενων. Αντ' αυτού, οι αιτιάσεις οι δικές σου και τα ερωτηματικά του ΚΑΤΟΙΚΟΥ. Αυτό μ' ενόχλησε. Κακό είναι; Ούτε κατηγόρησα κανέναν άλλον πλην του Δήμου Αμπελοκήπων, ούτε νιώθω να αντιδικώ.
Η μέχρι τώρα πολιτική και κοινωνική δραστηριότητά μου στο χώρο των Δυτικών Συνοικιών της Θεσσαλονίκης, δείχνει, νομίζω, πως είμαι αλληλέγγυος και υποστηρικτής προσπαθειών αυτενέργειας των πολιτών και παρέμβασης στα πολιτικοκοινωνικά πράγματα.
Είμαι λοιπόν θιασώτης της ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗΣ του Βασίλη Πρατσινάκη, του ΔΥΤΙΚΩΣ του Αλέξη Αλαματίδη, του ΚΑΤΟΙΚΟΥ του Κώστα Κρικέλη. Αντιρρήσεις για συνεργάτες και κάποια κείμενα; Έχω. Όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν θεωρώ τις προσπάθειες σημαντικότατες. Και κάτι παραπάνω. Αποτελούν βασικό στοιχείο της Ιστορίας των Δυτικών Συνοικιών της Θεσσαλονίκης.
Μπορεί να είμαι εγώ τελικά ο κακός αυτής της ιστορίας.
Πάντως το δάσος δεν είναι, ούτε η αντιδεοντολογική συμπεριφορά του Δήμου Αμπελοκήπων, του δημάρχου και των συγγραφέων (πουθενά δεν είδα ονόματα) του επίμαχου λευκώματος, απέναντί μου. Συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια. Είναι μεγάλος ο κατάλογος των περιπτώσεων clopy-right που έχουν σχέση με το έργο μου. Δεν δημοσιοποίησα μέχρι τώρα τίποτα. Δεν έχω λυμένο το ζωνάρι για να την πέσω σ' όποιον θεωρώ ότι με θίγει.
Η περίπτωση αυτού του λευκώματος είναι ιδιαίτερη. Και πάλι, μεγάλη υπομονή έκανα, αν δεις τις ημερομηνίες που υπάρχουν στην ανάρτηση που υπερίπταται αυτών των σχολίων.
Το δάσος, είναι τα ΛΑΘΗ που παρεισφρύουν σε μια έκδοση με την εγκυρότητα ενός Δήμου και μιας Γραμματείας Νέας Γενιάς και τη σοβαρότητα που αντιμετωπίζουν θέματα Ιστορίας. Οι πρόσφυγες που φωτογραφήθηκαν το 1916 δεν μπορούν να γίνουν κάτοικοι Αμπελοκήπων το 1923, πώς να το κάνουμε;
Κι απ' την άλλη ιστορικό λεύκωμα χωρίς συγγραφείς;
Ο Δήμος Αμπελοκήπων, ο δήμαρχος και οι συντελεστές του λευκώματος μ' αποσχόλησαν. Όχι ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ.
Δημοσίευση σχολίου