Τετάρτη, Φεβρουαρίου 24, 2010

Ποίηση του Μαρτίου πριν την παγκόσμια ημέρα ποίησης

Ανία, οι μέρες σου είναι μετρημένες! λέει το περιοδικό ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ και διοργανώνει μαζί με άλλους το Poetry Slam που είναι ένας διαγωνισμός ποίησης. Οι συμμετέχοντες απαγγέλλουν από στήθους πρωτότυπη αδημοσίευτη δουλειά τους, που την υποστηρίζουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αποκλειστικά και μόνον με τους στίχους, τη φωνή, την έκφραση, το σώμα τους. Η παράσταση διαρκεί αυστηρά 3 λεπτά και λαμβάνει χώρα ενώπιον 3μελούς κριτικής επιτροπής και του κοινού.
Δύο θα είναι οι βραδιές (έναρξη 8 μμ) σε διαφορετικούς χώρους:
-Την Κυριακή 7 Μαρτίου 2010 στο Underground Eντευκτήριο (Δεσπεραί 9 Περιοχή Διεθνούς Εκθέσεως)
-Την Κυριακή 14 Μαρτίου 2010 στο Café Βazaar (Παπαμάρκου 34 πλατεία Άθωνος)

Η υποβολή συμμετοχών μπορεί να γίνεται μέχρι τις 25 Φεβρουαρίου 2010 στην ηλεκτρονική διεύθυνση: thess.poetry.slam@gmail.com

Μεταξύ των δύο αυτών Κυριακών μεσολαβεί μία Δευτέρα. Κι αυτή ποίηση έχει.


Th Δευτέρα, 8 Μαρτίου 2010 στις 8:30 μ.μ. λοιπόν θα γίνει στη Θεσαλονίκη η παρουσίαση του "ΑΛΜΑΝΑΚ 2009" του διαδικτυακού περιοδικού poiein.gr και θα ακολουθήσει διασκέδαση σε rock και jazz ρυθμούς στο ΚΑΦΕ-ΜΠΑΡ "ΦΛΟΥ" στην οδό ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΦΩΚΑ 9.
Λίστα εκτάκτων ποιητών θα ανακοινωθεί...συντόμως...
Για την ώρα: Σωκράτης Ξένος, Σπύρος Αραβανής, Έκτωρ Πανταζής, Γιάννης
Λειβαδάς, Σωτήρης Παστάκας, Κωνσταντίνος Ποζουκίδης, Δημήτριος Μουζάκης, Γιώργος Αλισάνογλου, Πέτρος Γκολίτσης, Κώστας Παπαθανασίου, Θοδωρής Βοριάς, Σπύρος Λαζαρίδης...

...ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ...ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ!!!

Το Αλμανάκ αυτό είναι μια συλλογή με τις καλύτερες αναρτήσεις που πρωτοδημοσιεύτηκαν στο «Ποιείν» την περίοδο 2006 -2009. Θα μπορούσαν κάλλιστα να ενταχθούν σε αυτό άλλες τόσες, δυστυχώς όμως λόγω των περιορισμών που επιβάλλει ένα έντυπο αυτό δεν ήταν εφικτό. Αυτοί περιορισμοί της ύλης μάς απέτρεψαν επίσης από το να δημοσιεύσουμε και τα σχόλια που κατά κανόνα αναρτήθηκαν κάτω από τα δημοσιευμένα κείμενα και τα οποία αποτέλεσαν τη φυσική προέκταση των δημοσιευμένων έργων λένε οι άνθρωποι του poiein.

Τρίτη, Φεβρουαρίου 16, 2010

Ποίηση σε πειρατικό καράβι στ' ανοιχτά


Ανάμεσα στις άλλες ασχολίες μου, μια αγαπημένη, της –μεταχρονολογημένης- εφηβείας μου, ήταν και η βόλτα στα βιβλιοπωλεία με κορυφαία, βέβαια, τη Σαββατιάτικη βραδινή βόλτα, εκεί στα έμπεδα της Τσιμισκή, στου Κοτζιά που με την πατέντα του προποτζίδικου στο εσωτερικό του, έμενε ανοιχτά μέχρι αργά το βράδυ. Κι αν αυτή η ασχολία είναι και νέα στη ζωή σου τότε αυτομάτως τυλίγεται την αίγλη του μυστηριακού. Αυτά τα νυχτερινά βιβλία από του Κοτζιά είναι από τα πρώτα αποκτήματα της προσωπικής μου βιβλιοθήκης.
Τα οσμιζόμουν, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Τα χάζευα και ως αντικείμενα για να μην πω, κυρίως ως αντικείμενα. Είναι φανερό πως η καριέρα μου ως αναγνώστη λογοτεχνίας και ιστορίας από βιβλία και όχι από κλασσικά εικονογραφημένα, άρχισε μεν σε μεγάλη ηλικία, είχε όμως κάτι το παιδιάστικο. Με τραβούσε πρώτα το σώμα του βιβλίου, κρυφοκοιτούσα έπειτα ανάμεσα από τα άκοπα φύλλα και ευχόμουν να μην απογοητευτώ όταν θα απελευθέρωνα όλες τις σελίδες από τα δεσμά του διπλωμένου τυπογραφικού.
Μερικά βιβλία ήταν πολύ ελκτικά και ήταν βιβλία ποίησης στα οποία η τυπογραφική φροντίδα ήταν όχι μόνο ορατή αλλά κυριολεκτικά έβγαζε μάτια, με την καλή έννοια. Όταν λοιπόν μου γυάλιζε ένα τέτοιο βιβλίο, κοιτούσα τον εκδότη: Εκδόσεις Διαγωνίου και Τυπογραφείο Κείμενα ή σκέτο Κείμενα στα ομορφότερα. Αργότερα φυσικά κατάλαβα πως αυτό το οποίο εγώ τότε νόμιζα «δαιμόνιά μου ικανότητα να ανακαλύπτω το ωραίο» δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η υποταγή μου στην ανωτερότητα του ταλέντου πολύ συγκεκριμένων ανθρώπων. Κι αν στην περίπτωση των Εκδόσεων Διαγωνίου, δίπλα στο όνομα του Ντίνου Χριστιανόπουλου δεν μπορεί κανείς παρά να επισημάνει και τα ονόματα των Κάρολου Τσίζεκ και Νίκου Νικολαΐδη, στην περίπτωση των Κειμένων ένα όνομα δέσποζε στη μαρκίζα: Φίλιππος Βλάχος.
Περιττό να πω πως δεν μου βγήκε σε κακό αυτή η μέθοδος, αφού οι ποιητές που τρύπωσαν από τότε στη βιβλιοθήκη μου με το πρώτο τους βιβλίο, εξακολουθούν να μου αρέσουν και κάποιοι από αυτούς εξελίχθηκαν σε ποιητές με διάρκεια.
Αυτήν τη μυσταγωγία θέλησα να ξαναζήσω με την αφορμή του Πειρατικού Καραβιού στ’ Ανοιχτά. Έψαξα λοιπόν τα ράφια της βιβλιοθήκης μου, όπως έψαχνα τα ράφια του βιβλιοπωλείου. Κι επειδή το καράβι πειρατικό μεν, με κανόνες απαραβίαστους δε, αποκλείστηκαν οι όχθες που έγραφαν Εκδόσεις Διαγωνίου και έπεσαν γάντζοι στις ράχες των βιβλίων που ήξερα πως έγραφαν στο εξώφυλλό τους Τυπογραφείο Κείμενα.
Επέλεξα τέσσερα ονόματα. Με προσωπικά, προσωπικότατα κριτήρια. Και μέτρησα αμέσως μετά δύο ευδιάκριτες κατηγορίες. Δύο παλαιότεροι και δύο νεώτεροι. Ισορροπία, ηλικιακή. Τρεις άνδρες, μια γυναίκα. Έκτωρ Κακναβάτος και Κική Δημουλά οι μεγαλύτεροι, Χρήστος Μπράβος και Μιχάλης Γκανάς οι νεώτεροι. Εκλιπών σε πολύ μικρή ηλικία ο Χρήστος Μπράβος. Δεν παρασύρθηκα και δεν αναζήτησα άλλα βιβλία των ανθρώπων αυτών και περιορίστηκα στα βιβλία τους που έχουν την αύρα του, εκλιπών σε μικρή ηλικία και αυτός, Φίλιππου Βλάχου. Μετά και την επιλογή των ποιημάτων πρόσεξα και μου έκανε εντύπωση πως από κάποιο βιβλίο διάλεξα δύο μόνον ποιήματα και καθώς έριξα μια ματιά στα περιεχόμενα, είδα τους τίτλους τους υπογραμμισμένους (με χάρακα παρακαλώ) και έναν σταυρό για περισσότερη έμφαση στο πλάι. Κοντά τριάντα χρόνια μετά, η ίδια ακριβώς επιλογή.
Η ροπή μου προς τα μικρά συμπυκνωμένα ποιήματα και τ’ αποφθέγματα ήταν εμφανής από τότε. Κι επειδή λατρεύω τα επιγράμματα ακόμα κι όταν κρύβονται μέσα σε «πολύστροφα» ποιήματα (με όποια έννοια θέλετε το πολύστροφα), κοντά στα τέσσερα ονόματα που προανέφερα σημειώνω και δύο ακόμη: Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι και Άρης Αλεξάνδρου ο οποίος μετέφρασε τον Μαγιακόφσκι. Και ο Αλεξάνδρου πέθανε νέος για να μην πω για τον Μαγιακόφσκι. Να λοιπόν κι άλλη μια ομοιότητα. Όλοι οι τεθνεώτες ποιητές όπως και ο εκδότης τους δεν γέρασαν ποτέ. Οι δε ζώντες θάλλουν και γράφουν ποίηση μέχρι και σήμερα.

Δυό μικρά ποιήματα για ορεκτικό.
Η μαστοριά του ποιητή κατά τον Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι


και το νόμισμα που αντιστοιχεί στην αξία του ποιήματος
κατά τον Χρήστο Μπράβο



Ακολουθεί το κυρίως γεύμα με τέσσερα πιάτα.
Το πρώτο, ο Έκτωρ Κακναβάτος




Το δεύτερο, η Κική Δημουλά




Το τρίτο, ο Χρήστος Μπράβος,
από το βιβλίο του "Με των αλόγων τα φαντάσματα"




Το τέταρτο, ο Μιχάλης Γκανάς




ΥΓ
ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ ΚΑΡΑΒΙ ΣΤ’ ΑΝΟΙΧΤΑ
Θεσσαλονίκη των πολιτών και της οικολογίας
Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010.
Οι δύο πρώτες φωτογραφίες είναι
του Γιάννη Βανίδη.
Φυσαρμόνικα έπαιξε ο Γιάννης Τζανής.
Από αριστερά, στη δεύτερη φωτογραφία:
Γιάννης Μασμανίδης, Ντάντη Σιδέρη,
Σπύρος Λαζαρίδης, Ελένη Μερκενίδου,
Βαγγέλης Τασιόπουλος, Εύα Λιάρου-Αργύρη.
Οι ποιητές και οι ποιήτριες,
σ' αυτό το γύρο των εκδηλώσεων
διαλέγουν και διαβάζουν ποιήματα,
ενώ φροντίζουν να εξαιρούν ζώντες Θεσσαλονικείς.

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 11, 2010

Αποκριάτικο πάρτυ μέσα στο στρατόπεδο Παύλου Μελά


Το δεύτερο patirdiparty είναι γεγονός. Όπως όλα δείχνουν, αυτή τη φορά χωρίς μηνύσεις και περιπολικά να κρυφοκοιτάνε. Η "ίρις" και οι ταλαντούχοι άνθρωποι που της δίνουν ψυχή γλεντάνε και μας θέλουν κοντά τους. Θα είμαστε, αφού πρώτα περάσουμε από το κέντρο της πόλης για το πειρατικό καράβι το φορτωμένο ποίηση.

Τρίτη, Φεβρουαρίου 09, 2010

Πειρατικό καράβι στ' ανοιχτά, Φεβρουάριο μήνα

Μια φορά το μήνα,
ποιητές και ποιήτριες
διαβάζουν ποιήματα άλλων ποιητών
στη φιλόξενη στέγη της
"Θεσσαλονίκης των πολιτών και της οικολογίας",
Δημ. Γούναρη και Τσιμισκή 115, 1ος όροφος.
Αυτό το μήνα η εκδήλωση θα γίνει
την Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου, στις 8 το βράδυ.
Διαλέγουν και διαβάζουν ποιήματα οι:
Εύα Λιάρου-Αργύρη,
Σπύρος Λαζαρίδης,
Γιάννης Μασμανίδης,
Ελένη Μερκενίδου,
Ντάντη Σιδέρη,
Βαγγέλης Τασιόπουλος.

Μνήμων πολίτης και εμπαθής πολιτική

Έλαβα μονοκοπανιά τρία σχόλια σε δύο αναρτήσεις μου από κάποιον που υπογράφει ως "Μνήμων Πολίτης". Καθυστέρησε κοντά ενάμισυ μήνα να στήσει τα κείμενά του. Δεν είναι ανώνυμα σχόλια, αφού γνωρίζω (επειδή μου το ανακοίνωσε προφορικά ο ίδιος) τον συντάκτη τους. Θα απαντήσω από εδώ, με ανάρτηση και όχι με σχόλια κάτω από τα δικά του. Για να τα δουν και όσοι δεν σκάβουν στα ιστολόγια για σχόλια παλαιότερων αναρτήσεων. Ίσως μπορέσει έτσι να γίνει μια σοβαρή κουβέντα χωρίς παραταξιακές σκοπιμότητες. Αν και ο μόνος λόγος που προέβη στα συγκεκριμένα σχόλια ο "Μνήμων Πολίτης" είναι ο αγώνας του (και η αγωνία του) μην και χαθεί καμία ψήφος τον επόμενο Νοέμβρη για την παράταξη την οποία υπηρετεί.
Μέχρι να συμβεί αυτό έχει χρόνο να δηλώσει την ταυτότητά του και δημόσια (εδώ, με σχόλιό του) επειδή είναι παραπλανητικό, ένας μάχιμος πολιτικός να εμφανίζεται ως πολίτης που απλώς θυμάται και ενδιαφέρεται, τάχα για το δίκιο και την αλήθεια.