Η, πολιτική, υπόθεση "Στρατόπεδο Παύλου Μελά" έχει για μένα ως εξής:
Κυριώτερα αρνητικά στοιχεία
1) Η απόδοση (κατ' όνομα) κατά χρήσιν για 99 χρόνια και όχι κατά κυριότητα άπαξ διά παντός
2) Η, εξ αρχής, κατάτμηση του χώρου με παραχώρηση της εκκλησίας της Αγίας Βαρβάρας και του χώρου που την περιβάλλει (8 στρέμματα) στη Μητρόπολη Σταυρουπόλεως-Νεαπόλεως
3) Η ανταλλαγή 83 διαμερισμάτων που δόθηκαν κατά κυριότητα έναντι της παραχώρησης κατά χρήσιν των 360 περίπου στρεμμάτων του στρατοπέδου
4) Η επιλογή της διοίκησης του Δήμου Παύλου Μελά να αναθέσει σε ένα άτομο τη διαμόρφωση της φυσιογνωμίας του χώρου αντί της προκήρυξης αρχιτεκτονικού διαγωνισμού και μάλιστα παγκόσμιας εμβέλειας
Μοναδικό θετικό στοιχείο
Όπως και να έχει αυτή η παραχώρηση, με αυτά τα αρνητικά στοιχεία, βάζει στο προσκήνιο τον Δήμο Παύλου Μελά πια και τον καλεί να αναμετρηθεί με το παρελθόν και με το μέλλον, να σώσει οτιδήποτε κι αν σώζεται.
Μαύρα σύννεφα
1) Η, σχεδόν μονοσήμαντη, αναφορά στον κατοχικό χαρακτήρα του στρατοπέδου, κάτι που του αφαιρεί έναν, περίπου, αιώνα ιστορίας
2) Η, άκριτη, ανακοίνωση από πρωθυπουργικά χείλη πως μπορεί να γίνει μια πρώτης τάξεως αποθήκη για τα αρχαία της Βενιζέλου και η σιγή ιχθύος πολλών πολιτικών παραγόντων σ' αυτήν την προοπτική
3) Παρά τις κορώνες του απώτατου αντιπολιτευτικού παρελθόντος και τις ευθύνες του πρόσφατου κυβερνητικού αντιστοίχου, οι νυν αντιπολιτευόμενοι βουλευτές (και πρώην υπουργοί) μέμφονται τους νυν αρμόδιους για καθυστέρηση των όσων πάνε να γίνουν και όχι για αυτά καθαυτά που πάνε να γίνουν
Η σταγόνα που έκανε το ποτήρι (μου) να ξεχειλίσει
Μια τρομακτική φωτογραφία στην οθόνη του υπολογιστή μου δείχνει τον Μητροπολίτη, την Αντιπεριφερειάρχη, κυβερνητικούς βουλευτές, αντιδημάρχους, δημοτικούς συμβούλους της αντιπολίτευσης στο δημοτικό συμβούλιο Δήμου Παύλου Μελά να νομιμοποιούν τα εγκαίνια των γραφείων ενός τοπικού συλλόγου μέσα σε κτίριο (όλο το κτίριο) του στρατοπέδου.
Το επ' εμοί
Είμαι ένας φτωχός και μόνος συγγραφέας.
Ερωτευμένος με την ιστορία αυτής της περιοχής έγραψα και γράφω βιβλία για να την περιγράψω.
Συγκλονισμένος από τις μαρτυρίες για την κατοχική περίοδο του στρατοπέδου Παύλος Μελάς έγραψα ένα θεατρικό έργο και προσπάθησα με τους φίλους μου και την Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης να το δείξουμε (το δείξαμε σε έξι παραστάσεις) στο κοινό της Θεσσαλονίκης.
Τρομαγμένος από τη δήλωση του (και νυν) πρωθυπουργού για μεταφορά των αποσπασμένων αρχαίων της Βενιζέλου στο Παύλου Μελά ξεκίνησα (και πραγματοποιήθηκαν) τρεις πολύωρες ξεναγήσεις μέσα στο ίδιο το στρατόπεδο με αναφορές σε όλη την ιστορία του και στην εμπλοκή του σε γεγονότα της γενικότερης ιστορίας της Θεσσαλονίκης. Να μάθει ο κόσμος τι είναι αυτό που θα γίνει Μητροπολιτικό Πάρκο. Συγκινητική η αμέριστη βοήθεια του γραφείου δημάρχου του Δήμου Παύλου Μελά και του 2ου Γενικού Λυκείου Σταυρούπολης και της ΠΡΟΤΕΚΤΑ Δήμου Παύλου Μελά και Ελευθερίου-Κορδελιού.
Τώρα πια, με τα εγκαίνια των γραφείων ενός συλλόγου μέσα στο στρατόπεδο και την κάλυψή τους από τόσους πολιτικούς παράγοντες, σηκώνω τα χέρια ψηλά. Ή μάλλον τα κατεβάζω στα πλήκτρα του υπολογιστή μου και με μανία προσπαθώ να τελειώσω το βιβλίο μου που αναφέρεται στον έναν και κάτι αιώνα ζωής του στρατοπέδου και της γειτονιάς του.
Δε θέλω, νικημένος πια, να ξαναμιλήσω με πολιτικούς όρους για το Παύλου Μελά. Δόξα στους νικητές.
