Σάββατο, Φεβρουαρίου 26, 2011

Λαίμαργο βλέμμα και ποιητική (άρα όμορφη) σύμπτωση

Ένα λαίμαργο βλέμμα...


Ενα κορίτσι τρώει το γεύμα που μοίρασαν μέλη του στρατού στο πλαίσιο ενός προγράμματος σίτισης στη Μανίλα. Ή, όπως έγραψε κάποτε η Κική Δημουλά, «Το μικρό μου παιδί στο πεζούλι του σύμπαντος σκαρφάλωσε, σκούντησε με το χέρι του το κρεμασμένο στον τοίχο του ουρανού κόκκινο πιάτο κι έχυσε όλο το φως επάνω του».

Δημοσιεύτηκε: Τρίτη, 22 Φεβρουαρίου 2011 | ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ
Φωτογραφία Associated Press


Τα όμορφα κορίτσια ταλαιπωρώ
με το λαίμαργο βλέμμα του λαθραναγνώστη

(ποίημα της συλλογής του 1990 που της έδωσε και τον τίτλο)

Κυριακή, Φεβρουαρίου 20, 2011

Ελάτε μ' ένα ποίημα, 5ος χρόνος, 4η διοργάνωση

Ελάτε μ’ ένα ποίημα. 21 Μαρτίου 2011, μετά τις 9 το βράδυ. Μια εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης με πρωτοβουλία κάποιων blogs.

Βάζουμε στην τσέπη μας το σημειωματάριο με τα ποιήματά μας, ερχόμαστε στο bar16 στη Θεσσαλονίκη (Μεγάλου Αλεξάνδρου και Κανάρη 1, πλατεία Τερψιθέας, Σταυρούπολη, τηλ. 2310 655436), διαλέγουμε το ποτό μας, ακούμε τη μουσική μας και όταν το αποφασίσουμε πλησιάζουμε το μικρόφωνο και διαβάζουμε το έργο μας. Δεν θέλουμε να διαβάσουμε δικό μας αλλά ενός φίλου μας; Μπορούμε να το κάνουμε. Θέλουμε να διαβάσουμε το αγαπημένο μας ποίημα κάποιου ποιητή; Ελεύθερα. Θέλουμε οπωσδήποτε να ακουστεί αυτό που διαλέξαμε αλλά δεν το μπορούμε το μικρόφωνο και τη δημόσια έκθεση; Κανένα πρόβλημα. Οι διοργανωτές βρίσκονται πάντα εκεί και βγάζουν το φίδι από την τρύπα: κάνουν αυτοί τη βρώμικη δουλειά αντί για εμάς. Θέλουμε πολύ να διαβαστεί το ποίημά μας αλλά βρισκόμαστε μακριά από τη Θεσσαλονίκη εκείνη τη νύχτα; Πανεύκολο. Το στέλνουμε με e-mail σε κάποιον από τους διοργανωτές και εξασφαλίζουμε συμμετοχή.

Μέχρι τώρα (5η χρονιά 4η διοργάνωση) το πράγμα κύλησε καλά.

Υπάρχει όμως κάθε φορά και μια ενότητα προσχεδιασμένη από τους διοργανωτές η οποία
δεν προαναγγέλλεται στα δελτία τύπου και στις ανακοινώσεις μας. Λειτουργεί ως έκπληξη.

Για φέτος τα πράγματα αλλάζουν εν μέρει. Έκπληξη στην έκπληξη. Στην αφίσα, ας πούμε γίνεται αναφορά στον ποιητή στον οποίο θα είναι αφιερωμένη η βραδιά. Ο ποιητής αυτός είναι ο Μιγκέλ Ερνάτεθ, για τον οποίο η Ισπανία πέρσι γιόρτασε τα 100 χρόνια από τη γέννησή του, ενώ η Ελλάδα σχεδόν τον αγνοεί.

Το μυστικό μας είναι ο τρόπος που θα γίνει αυτό το αφιέρωμα. Είναι μια πτυχή της εκδήλωσης για την οποία και μόνο αξίζει η παρουσία κάποιου στο bar16.

Βασική ιδέα του αφιερώματος είναι το πόσο ο λόγος (και κυρίως ο ποιητικός λόγος) μπορεί να καθορίσει τη ζωή και τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου (πραγματικού αλλά και λογοτεχνικού ήρωα).

Αυτή η προσήλωση στις λέξεις ενός άλλου είναι και ο λόγος που στήνουμε εδώ στη Θεσσαλονίκη αυτή τη γιορτή.

Ξεκινάμε με χαρά και ενθουσιασμό οι κάτωθι: herinna / Ήχος πλάγιος, μόνος / Μαύρος Γάτος / michalakis / Νοσφεράτος / ο δείμος του πολίτη / το τσαλίμι.

Όποιος θέλει να συνδράμει στην επιτυχία της διοργάνωσης, κάνει link εδώ, αναδημοσιεύει το banner της εκδήλωσης και στέλνει συμμετοχές.

Με εξαίρεση την τρίτη διοργάνωση, κάθε φορά ακολουθεί εκτεταμένο ρεπορτάζ με φωτογραφίες, video και ποιήματα, ώστε να υπάρχει ο απόηχος της εκδήλωσης ως αρχειοθετημένη διαδικτυακή αύρα για να τη γεύεται όποιος θέλει, όποτε θέλει. Οι επισκέψεις στο αρχείο των δύο πρώτων διοργανώσεων επιμένουν πως αυτή η καταγραφή αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της διοργάνωσης.

Θα τα ξαναπούμε.

Κυριακή, Φεβρουαρίου 06, 2011

Νέος Αρονόφσκι: Μαύρος Ύπνος





Μάλλον ο Ντάρεν Αρονόφσκι χρωστάει στον Μίκυ Ρουρκ και όχι το αντίστροφο, όπως φαγώθηκαν να μας πείσουν με το πες πες μέχρι που ήρθε και ο Μαύρος Κύκνος κι έβαλε τα πράγματα στη θέση τους.
Με το να τραβάς ματωμένες πέτσες και να ξεγελάς τον θεατή με παραισθήσεις της πρωταγωνίστριας δεν κάνεις κινηματογράφο: διαφήμηση για χανζαπλάστ κάνεις και του φτιάχνεις τη διάθεση (του θεατή) να την πλακώσει στα χαστούκια (την πρωταγωνίστρια) να συνέλθει επιτέλους και όταν είναι ξύπνια να είναι ξύπνια.