Αυτή δεν ήταν η Παρασκευή και 13 των στερεοτύπων! Ήταν η ομορφιά η ίδια. Ένα ολόψυχο ευχαριστώ σε όλα τα χαμόγελα που αντίκρισα σήμερα! Κοντά στα χίλια λογοτεχνικά (κυρίως) βιβλία πέρασαν στα χέρια νέων ανθρώπων, παιδιών (κυρίως)! Αυτές είναι οι εικόνες που πρέπει να βλέπουμε έξω από σχολεία. Ή παρόμοιες. Όχι εκείνες που είδαμε πριν λίγο μόλις καιρό έξω από σχολεία των δυτικών συνοικιών της Θεσσαλονίκης με τις μαύρες κουκούλες και τη φασιστικής κοπής βία.
Η έκπληξη από δύο αγαπημένα ζουζούνια: η ταυτότητα της εκδήλωσης και διάφανοι σελιδοδείκτες οι οποίοι έγιναν ανάρπαστοι!
Ώρα για στήσιμο.
Κάθε βοήθεια ευπρόσδεκτη. Έβαλε η καλή φίλη τα βιβλία στο σακίδιο, πήρε το ποδήλατο, τα έφερε, βοήθησε στο στήσιμο, μας έδωσε πολλή χαρά!
Παίρνει μορφή ο χώρος.
Ο δήμος Παύλου Μελά φρόντισε για την κοπή των χόρτων και την καθαριότητα του χώρου.
Η καλή φίλη με το ποδήλατο αναχωρεί, οι επιλογές μπροστά στον πάγκο είναι δύσκολες. Κι αυτό καλό κι εκείνο καλύτερο!
Δεν είναι μια όμορφη εικόνα μπροστά από ένα σχολείο;
Γι' αυτήν την εικόνα αξίζει να γίνονται τέτοιες προσπάθειες. Προσήλωση στις σελίδες ενός βιβλίου που προσφέρθηκε με πολλή αγάπη.
Έχουν οι αγαπημένοι και οι αγαπημένες τη θέση τους στην αγκαλιά μας, την έχουν και τα βιβλία!
Δεν είναι Νέα Υόρκη, δεν είναι Λονδίνο. Είναι η Ομόνοια της Σταυρούπολης και, ναι, είναι Θεσσαλονίκη. Η όμορφη Θεσσαλονίκη μας της αλληλεγγύης και της προσφοράς!
Παιδιά επιλέγουν ελληνική ποίηση και πεζογραφία. Τίποτε δεν τελείωσε, όλα θα πάνε καλά, υπάρχει ελπίδα!
Το γειτονικό Δημοτικό Σχολείο κατέφθασε με επικεφαλής τον διευθυντή του και τις χαμογελαστές σχολικές του τροχονόμους. Τα παιδιά ξεχύθηκαν στους πάγκους.
Στιγμές για να τις θυμάσαι και να τις ζεις ξανά και ξανά! Το βλέπετε το μαγισσάκι που κάτι ψαχουλεύει;
Το γιουκαλίλι του έψαχνε και το ντοσιέ με τα τραγούδια. Το αδελφοξωτικάκι του του έκανε παρέα χτυπώντας το ντέφι.
Το 2ο Λύκειο Σταυρούπολης χαρίζει από μία διδακτική ώρα σε κάθε τάξη του ώστε να την αξιοποιήσουν μαθητές και μαθήτριες επιλέγοντας βιβλία.
Βιβλία κάθε είδους περνάνε από τον πάγκο στα χέρια παιδιών και γειτόνων που ήρθαν και αυτοί.
Αστυνομική λογοτεχνία σε ελληνική μετάφραση και σε αγγλικό κείμενο: ανάρπαστα τα βιβλία!
Το δίδυμο του γιουκαλίλι αποσπά κάποιο βλέμμα.
Μια ανάσα δίπλα στα δυο μου πουλάκια.
Ένας καθηγητής του 2ου Γυμνασίου (δεν είναι ο εικονιζόμενος, αυτός είναι ο μαγισσογητεμένος φίλος μας) μας εκμυστηρεύθηκε πως η εικόνα και ο ήχος του θύμισε την μπάντα The Incredible String Band και του είπα πως τα πουλάκια έχουν ακούσει αυτήν την μπάντα σε βινύλιο 33 στροφών στο πικάπ του σπιτιού!
Ευχαριστούμε τον κύριο που μας επέτρεψε να φωτογραφίσουμε τη χαρά του για τις ανακαλύψεις του!
Δε ινκρετιμπλς επιμένουν...
...και κερδίζουν τη συντροφιά που επιδιώκουν! Το ντέφι αλλάζει χέρια.
Κι άλλα μάτια στρέφονται προς την παρέα του γιουκαλίλι...
...κι άλλα αυτιά γεύονται τη μουσική.
Η ομορφιά έχει πολλά πρόσωπα!
Το τυπωμένο βιβλίο, δεν είναι η παλιά τεχνολογία, είναι η αγαπημένη τεχνολογία.
Μα και το ευλογημένο internet έχει και τα καλά του, τις συγχορδίες και τα λόγια στα τραγούδια που θέλουμε να τραγουδήσουμε αυτήν ακριβώς τη στιγμή.
Και οι επιλογές των τραγουδιών είναι εκπληκτικές. Δε φαίνεται πως το απολαμβάνουν με την ψυχή τους;
Περίσκεψη πάνω από γνωστούς και άγνωστους τίτλους.
Μια σταλιά αμυγδαλίτσα φορτωμένη με αμύγδαλα! Μία τόση δα γωνίτσα δίπλα στη διαδρομή ενός πανάρχαιου χειμάρρου πνιγμένη στα νειάτα και τη χαρά τους. Το λες και ένα είδος μικρής (τόσης δα) ευτυχίας αυτό που ζεις.
Για τη βιβλιοθήκη του γυμνασίου! Πρέπει να δούνε όλα τα παιδιά αυτά τα βιβλία!
Το 1ο πρωινό βιβλίου έγινε παρελθόν από τον Ιούνιο του 2021. Το 2ο πρωινό βιβλίου ακολουθεί πια την ίδια πορεία. Ραντεβού στο 3ο!
