Σάββατο, Σεπτεμβρίου 25, 2010

Πατ Κιουτ Κόμπανυ! Ουάου!!!

Ο Μέγας Επιτελάρχης της Πατ Κιουτ Κόμπανυ και Επίτιμος Στρατοπεδάρχης Πρώην Στρατοπέδου Παύλου Μελά με επίσημη στολή εξόδου κάνει ένα τσιγάρο ευχαριστημένος και ενώ σκέφτεται: Τι καλά που τα κατάφερα ο ...μπαγάσας.

Ο φιλοξενούμενος στο πρώην Στρατόπεδο Παύλου Μελά, Αυτοδίδακτος Ναυπηγός Ονείρων, διαλέγει την άλλη άκρη της φωτογραφίας και σκέφτεται θάλασσες για τα χειροποίητα καράβια του. Δεξιά του ο τιμωρημένος με Στέρηση Στολής Σάκης κοιτάει με εκφραστικότατο τρόπο τον Μέγα Επιτελάρχη του: Δεν μ' άφησες να βάλω την πορτοκαλί μπλούζα να μη με δούνε, ε; Ψυχή δεν θα πατήσει σήμερα, που πήγες κι έβαλες τα μελιτζανιά. Δεν το ξέρεις το άσμα; Τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πια. Γρουσούζη.

Ο Καμαρωτός Εν Στολή Τάκης της Πατ Κιουτ Κόμπανυ ατενίζει τον Μέγα Επιτελάρχη του με αυτάρεσκο ύφος ενώ αναρριχάται επί σωμάτων για να φτάσει ψηλά: Μην κολώνεις Επιτελάρχα. Η πορτοκαλιά μπλούζα είναι σε τιμημένα στήθια. Έλα για μια...


...φωτογραφία. Ώσπου να το πει ο Καμαρωτός Εν Στολή βρίσκεται σε ασφυκτικό ποδοκλείδωμα στο οποίο συνδράμει και ο Χαμηλών Τάσεων Φάνης.


Γιατί τόση χαρά, θα αναρωτηθείτε για τους σαματατζήδες Σάκη, Μάκη, Τάκη της Πατ Κιουτ Κόμπανυ; Επειδής τα ΑΝΑΚΑΤΑ24+ είναι έτοιμα να ξεκινήσουν κι αυτοί, έχοντας να αντιμετωπίσουν τα πλήθη των καλλιτεχνών από όλες τις φυλές (συνεργάσιμοι, ακατάδεχτοι, βεντέτες, κολλητάρια, ψυχάκιες και ψυχάρες) τα έφεραν όλα βόλτα και το Στρατόπεδο είναι πανέτοιμο να υποδεχτεί τα άλλα (και άλαλα) πλήθη των θεατών τε και ακροατών τε, χάρις στο ΣΑΜΑΤΑ της ΠΑΤΚΙΟΥΤΚΟΜΠΑΝΥ εδώ και μια βδομάδα τουλάχιστον.

Ο ήλιος σαν να δύει πάνω από τις Μαγευτικές Δυτικές Συνοικίες της Θεσσαλονίκης, οι χημικές τουαλέτες είναι έτοιμες να ανακουφίσουν τον κάθε φορτωμένο (ιδέες, σκοτούρες, όνειρα, εφιάλτες, δεν έχει σημασία),


α να κι ένας θεατής, λιλιπούτειος και χαριτωμένος ψάχνει και διερωτάται: τι ακριβώς θα είναι σ' αυτό εδώ το σημείο όταν γενώ ενήλικος με γούστα φορτωμένος και θα φέρω κι εγώ εδώ τον κανακάρη μου στα τριακοστά πέμπτα ΑΝΑΚΑΤΑ; Μην είναι πάρκο μητροπολιτικό, μην βόσκουνε ελάφια ή μήπως θα 'ναι υπόγειος με σκάλες και τραινάκια;

Δάσκαλοι και μαθητάδες του Ωδείου της Ίρις πιάσανε τα έγχορδα και τα πνευστά και ανέβηκαν πρώτοι σε ένα πάλκο και σκορπίζουνε ονειρικό Χατζηδάκι στην ατμόσφαιρα, παίρνοντας την σκυτάλη από την μπάντα που διάβηκε το χώρο και κήρυξε έναρξη εργασιών.



Πίσω
τους ακριβώς, στα ρημαγμένα υπόστεγα του Πρώην Στρατοπέδου μια κληματαριά ξεκινάει το ταξίδι της και κλείνει το μάτι στον πιτσιρικά που αναρωτιότανε για το μέλλον κι έχει διατεταγμένα τα φύλλα της σε πονηρό χαμόγελο γεμάτο λυρική παιδικότητα: Βλαστάρια και βλαστοί αντάμα να γενεί το θαύμα πράμα, πάρκο για όλους τους πολίτες κι όχι γιάγμα από λωποδύτες


Μαμά ακούς; Μιλάνε οι κληματαριές; ρωτάει άλλο πιτσιρίκι, σε άλλο σημείο του στρατοπέδου την μάνα του.



ΥΓ
Ένας μαθηματικός στο θρυλικό Έκτο Γυμνάσιο Αρρένων που πρόφερε με ιδιόρυθμο τρόπο το χ και το ψ απαντούσε στους μαθητές του όταν καταλάβαινε πως είναι έτοιμοι να τον κοροϊδέψουν για την παχιά αυτή προφορά του: Τι να τα κάνεις τα χι και ψι όταν δεν έχεις ψυ χή!
Ό,τι κι αν γίνει το Παύλου Μελά, ένα είναι βέβαιο: στην προσπάθεια να αποκτήσει μια φυσιογνωμία πολιτισμού και οικολογίας στήνονται εκδηλώσεις επί εκδηλώσεων και στις αφίσες παρελαύνουν καλλιτέχνες επί καλλιτεχνών, αλλά τα πνευμόνια που στέλνουν ζωογόνο αέρα στον πολιτικό σχεδιασμό των πολιτικών και στην καλλιτεχνική έκφραση των καλλιτεχνών κρύβονται στα στήθια ανθρώπων σαν τον Μάκη, τον Τάκη, τον Σάκη και το νέο της παρέας Φάνη. Πατ Κιουτ φορ έβερ! Με αγάπη!

Δεν υπάρχουν σχόλια: