Το άσπρο τσόφλι μου το καλογυαλισμένο καμαρώνει απέναντι στα κόκκινα λάβαρα.
Μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει καβατζάρω το μισθό και δεν γαμιούνται όλα τ' άλλα.
Χθες το βράδυ είδα τον Μήτσο από μακριά. Ευτυχώς ρε μάνα κάναμε ντου μερικά κεφάλια πιο πέρα. Αν τον είχα μπροστά μου, δε λέω, θα του την μπουμπούναγα, αλλά, να, μαζί μεγαλώσαμε, καλύτερα που την έφαγε από άλλον. Τι θέλουν και ανακατεύονται; Λες να με γνώρισε;
Εγώ μάνα διάλεξα και δεν μετανιώνω. Από το "ήρωες μάρτυρες οδηγούνε" προτιμώ το "γαμάω και δέρνω".
Κάτω από το άσπρο τσόφλι μου το καλογυαλισμένο δεν στριμώχνονται ιδέες και ιδανικά μάνα. Μ' αυτά δεν κάνεις προκοπή. Κάτω από το άσπρο τσόφλι μου φωλιάζει μια πουτάνα. Τίποτα στο τζάμπα. Τέλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου