Τύπος ή ουσία;

Το κάλεσμα:

άνευρο, απολίτικο, αποϊδεολογικοποιημένο.

Οι εισηγητές:

αδύναμοι στο να αναδείξουν το πρόβλημα και χωρίς διάθεση να αφουγκραστούν εκείνους που το βιώνουν.

Το κοινό:

πήγε να ακούσει λύσεις κι έφαγε κατάμουτρα μια ασφυκτική διαδικασία.

Το πρόβλημα:

κανείς δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να το προσδιορίσει˙ αστυνομικό, κοινωνικό, πολιτικό, ιατρικό;

Η επόμενη μέρα:

το πρόγραμμα θα καταρρεύσει, οι πολιτικοί θα μιλήσουν για δικαιωμένους αγώνες και σε πολλούς θα μείνει η απορία του πόσο ρατσιστές ήταν που δέχτηκαν ανόητους σχεδιασμούς από διορισμένους και αδαείς.

Και μια θλίψη

διάχυτη,

αμείλικτη,

αδυσώπητη,

χειροπιαστή.