Γέμισε η ζωή μας
μπερδέματα. Πράγματα απίστευτα. Συμβαίνουν δίπλα μας και τρομάζουμε να τα
πιστέψουμε. Πες το ψέματα. Έβαλε λέει ο δήμαρχος στα παρτέρια δενδρύλλια
τεφαρίκια να έχουνε τ’ αλάνια μαύρο στις μαύρες τους με το ελεύθερο. Βγαίνουνε
τα νέα από το στόμα της καταφερτζούς γειτόνισσας κι όχι απ’ τα γυαλιστερά
χαζοκούτια και έχουνε τα λόγια της ψυχή και αίμα. Πες το ψέματα. Εγκαινιάζονται
μέγαρα και λυρικές με ιστορίες για πρόσφυγες και χωριά και μεροκάματα αντί για
φρου φρου κι αρώματα και εκπτώσεις για ανέργους. Μένει το σώμα νέο και χαίρεται
τον έρωτα ατόφιο. Πες το ψέματα. Χάνονται λέει απ’ την ζωή μας τα δήθεν με τα
ψεύτικα κορμιά της βιτρίνας. Βλέπουμε στα έργα του άλλου την αγάπη του για εμάς
και όχι της φαντασίας μας μάγια διαολεμένα που θα μας καταστρέψουν. Λες θα
τραγουδήσει αυτή και κοιτάς μαγεμένος το πρόσωπό της κι όχι τα μπούτια της και
το βρακί, αν το έχει κι αυτό. Ψηφίζεις άσπρο και περιμένεις να βγει άσπρο ρε
αδερφέ, όχι άσπρα κόκκινα κίτρινα μπλε
καραβάκια στο ταξίδι δεν με παίρνετε καλέ; Ε; Πες το ψέματα!
ΥΓ Οι συντελεστές της παράστασης απευθύνουν ένα θερμό ευχαριστώ στον γραφίστα Θωμά Γκινούδη που έδωσε μορφή στον τίτλο της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου