Τετάρτη, Νοεμβρίου 24, 2010

Ένας, ας πούμε, διάλογος για το ΑΓΝΟ


ΔΗΜΟΣ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗΣ

(χωρίς αναφορά σε ποσοστά ψηφοφορίας για την έγκριση του ψηφίσματος)

Μετά τη δημοσίευση της πρότασης του αρχιτέκτονα κ. Νικηφορίδη εκ μέρους του ΤΕΕ/ΤΚΜ για την αξιοποίηση του χώρου της πρώην γαλακτοβιομηχανίας ΑΓΝΟ, με φανερή την ενόχλησή του, το Δημοτικό Συμβούλιο Σταυρούπολης προχώρησε στο παρακάτω ψήφισμα:

ΨΗΦΙΣΜΑ

Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Σταυρούπολης εκφράζει την έντονη ανησυχία και δυσαρέσκειά του γιατί λίγες ημέρες μετά τις εκλογές κρίθηκε σκόπιμο να προβληθεί το ζήτημα της "αξιοποίησης" του πρώην εργοστασίου ΑΓΝΟ από το ΤΕΕ/ΤΚΜ και μάλιστα με τον ελκυστικό τίτλο "πράσινα δώματα". Είναι απορίας άξιον πώς οι οργανωτές της συγκεκριμένης εκδήλωσης δεν έκριναν απαραίτητη την παρουσία σ' αυτήν των αρχών του Δήμου μας.

Η ανακίνηση αυτού του θέματος τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή θεωρείται ύποπτη, δεδομένου ότι ο συγκεκριμένος χώρος είναι χαρακτηρισμένος από το διάταγμα του 1972 ως χώρος πρασίνου.

Το Δημοτικό Συμβούλιο καλεί τους φορείς, τους συλλόγους και τα νεοεκλεγέντα όργανα της Αυτοδιοίκησης να αντισταθούν στην τσιμεντοποίηση της περιοχής με το ψευδεπίγραφο τίτλο "green city". Διατρανώνει την ομόθυμη απαίτηση του λαού της περιοχής για την απόδοση του χώρου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ως χώρου πρασίνου.

Η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου έγινε το βράδυ της Τρίτης 23.11.2010


Άρχισαν τα όργανα;

Δυσάρεστη έκπληξη μας προκάλεσε το γεγονός της ταυτόχρονης παρουσίασης στον καθημερινό τύπο ανακοίνωσης μελέτης εκμετάλλευσης του χώρου της πρώην γαλακτοβιομηχανίας ΑΓΝΟ στα πλαίσια ημερίδας του ΤΕΕ με θέμα τα φυτεμένα δώματα. Το master plan παρουσιάζεται λίγες μέρες μετά τις δημοτικές εκλογές όπου το θέμα του ΑΓΝΟ είχε αναδειχθεί από εμάς ως μείζον πολιτικό ζήτημα της περιοχής μας. Η μελέτη αυτή εν ονόματι της «πράσινης ανάπτυξης» προτίθεται στην οικοδόμηση ενός χώρου ο οποίος εξακολουθεί να είναι χώρος πρασίνου.

Υπενθυμίζουμε ότι:

Α) Σύμφωνα με το ισχύον ρυμοτομικό διάταγμα ο χώρος του ΑΓΝΟ είναι χώρος πρασίνου.

Β) Οι όποιες προηγούμενες προσπάθειες για ένταξη των 13 στρεμμάτων του ΑΓΝΟ στην πολεοδομική ενότητα της Πρόνοιας και οικοδόμηση με συντελεστή δόμησης 2,4 αντιτέθηκαν στο κοινό αίσθημα των κατοίκων και του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Σταυρούπολης.

Γ) Το πολεοδομικό καθεστώς του ΑΓΝΟ δεν επιτρέπει την οικοδόμησή του.

Ρωτάμε:

Πως είναι δυνατόν να μελετούμε την κατασκευή οικοδομικής νησίδας σε χαρακτηρισμένο χώρο πρασίνου;

Τι εξυπηρετεί η παρουσίαση της συγκεκριμένης μελέτης σε ημερίδα ενός θεσμικού φορέα υπό την αιγίδα του Υπουργείου Περιβάλλοντος;

Εάν ο χώρος είναι οικοδομήσιμος γιατί δεν οικοδομήθηκε όλα αυτά τα χρόνια αλλά παραμένει βρώμικος, ερείπιο και επικίνδυνος για τους περίοικους με ευθύνη του ιδιοκτήτη;

Δηλώνουμε ότι διεκδικούμε την απαλλοτρίωση του χώρου προς όφελος του δήμου Παύλου Μελά για την δημιουργία αστικού χώρου πρασίνου με σκοπό την επανένωση του ανθρώπινου ιστού της πόλης και όχι του τσιμέντου. Θα αγωνιστούμε με κάθε τρόπο για τη μη τσιμεντοποίηση του ΑΓΝΟ. Θα αγωνιστούμε ώστε το ΑΓΝΟ να γίνει αγνό, απέναντι στα όποια εργολαβικά συμφέροντα και στην προοπτική κατάρρευσης της τοπικής αγοράς.

Η άλλη άποψη

Αντίθετη άποψη για το αν ο χώρος του ΑΓΝΟ είναι από το 1972 χαρακτηρισμένος ως πράσινο, διατυπώθηκε στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Σταυρούπολης (19-7-2005) από τον τότε δήμαρχο (και νικητή των φετινών δημοτικών εκλογών), κ. Διαμαντή Παπαδόπουλο:

ΔΗΜΑΡΧΟΣ: Φαίνεται πως σήμερα, που θα έπρεπε να ήταν η κυριαρχία της δημοκρατίας, της αλήθειας και αντιδιαλόγου, φαίνεται πως στο βάθος – βάθος ούτε την δημοκρατία θέλουν, ούτε την αλήθεια, που θα περιγράψουμε παρακάτω, στιγμή προς στιγμή, δεν την θέλουν, ούτε τον διάλογο θέλουν. Τι είναι αυτό που θέλουν; Είναι ένα ερώτημα.

Λοιπόν, ξεκινάμε. Το «ΑΓΝΟ» ένας τόπος σημαντικός για την ζωή, την εξέλιξη και την ιστορία του τόπου μας και της κοινωνίας μας, από το ’60 έως σήμερα. Ένας τόπος σημαντικός για το παρόν και το μέλλον του τόπου μας. Ένας τόπος με μία σημειολογία, που μάζεψε επάνω του, που μάζεψε πάρα πολύ σημειολογία επάνω του, μύθους και πραγματικότητες, αλήθειες και ψέματα, προσδοκίες και οράματα, υποκρισία και ειλικρίνεια. Ένας τόπος όπου ορισμένοι τον χρησιμοποιούν, μέσα από μία άρρωστη μυθοπλασία και με ανήθικους χειρισμούς, προσπαθούν να βασίσουν την πολιτική τους στρατηγική, στην αόριστη προσπάθειά τους για την Εξουσία, ξεχνώντας το καλό του τόπου και της κοινωνίας.

Για να μπορέσει, όμως, ο τόπος του «ΑΓΝΟ» να παίξει τον ιστορικό του ρόλο, θα πρέπει να αποφορτιστεί από όλα αυτά που τον βαραίνουν, να εξορκιστεί από όλα τα κακά, που ορισμένοι τους βολεύει να του χρεώνουν. Θα πρέπει να αναλυθεί και να εξεταστεί και να αξιοποιηθεί, λαμβάνοντας υπόψη την πραγματική διάσταση του θέματος. Θα πρέπει να ανιχνευτεί και να περιγραφεί η απόλυτη αλήθεια, παρακάτω θα φτάσουμε σε απόλυτη αλήθεια, ώστε από την μια μεριά να γκρεμιστεί η τερατογέννηση, που ορισμένοι χρησιμοποιούν. Από την άλλη, να δημιουργηθεί η πραγματική βάση, στην οποία θα βασιστούμε για μία καλύτερη για τον τόπο αξιοποίηση του χώρου. Για να εξορκιστεί, όμως, το κακό και να πέσουν οι μύθοι, για να αποκατασταθεί η πραγματικότητα, πρέπει πρώτα από όλα να δούμε την συνολική ιστορία του τόπου, και τι ακριβώς διαδραματίστηκε, ώστε να καταλήξουμε σε καθαρά συμπεράσματα.

Στις 26/11/55, ο Αγροτικός Συνεταιρισμός «ΑΓΝΟ» αγόρασε από το Ελληνικό Δημόσιο, από την Διεύθυνση του Εποικισμού, έκταση δεκαέξι χιλιάδων εννιακοσίων δεκατεσσάρων μέτρων, αντί του ποσού του ενός εκατομμυρίου μηδέν πενήντα εννιά τριακοσίων δραχμών, με σκοπό να εγκαταστήσει την γαλακτοβιομηχανία. Κατόπιν, εγκρίνεται η άδεια, κτίζεται και εγκαθίσταται η γαλακτοβιομηχανία σαν εκτός σχεδίου δόμηση. Το ’72 η περιοχή της Πρόνοιας, αυτά θα γραφτούν και θα πάνε στην κοινωνία, όλα έξω, να ξέρει η κοινωνία τι διαδραματίστηκε, το ’72 η περιοχή της Πρόνοιας, όπου ανήκει και το «ΑΓΝΟ», εντάσσεται στο Σχέδιο Πόλης, κι εκδίδεται Διάταγμα Ρυμοτομίας. Το τηλέφωνο, παρακαλώ, να κλείσει. Το Διάταγμα Ρυμοτομίας περιγράφει το σύνολο της ιδιοκτησίας με πράσινη ρυμοτομική γραμμή, πράσινη ρυμοτομική γραμμή, και δείχνει εντός της ιδιοκτησίας το υφιστάμενο νόμιμο βιομηχανικό κτίριο, και το καταγράφει με γράμματα «ΑΓΝΟ». Αυτό είναι από την Πολεοδομία, από το Αρχείο. Ένα – ένα, να σηκώνεται εκεί, Γραμματέα.

Το Διάταγμα Ρυμοτομίας του ’72 είναι αμήχανο, και είναι λογικό αυτό, γιατί υπάρχει μία νέα βιομηχανία που λειτουργεί, να το προσδιορίσει, εάν είναι οικοδομικό τετράγωνο ή όχι. Δεν προσδιορίζει αν είναι κοινόχρηστο, ή αν έχει κοινωφελή χαρακτήρα. Το καθορίζει απλώς σαν εντός σχεδίου δόμηση χώρο, και το αφήνει για μελλοντική πολεοδομική ρύθμιση ή μελλοπολεοδομική τακτοποίηση. Αυτό είναι η πρώτη κρίσιμη στιγμή του ’72.

Το ’86 η τότε η Διοίκηση του Δήμου, του κύριου Τσακίρη, εγκρίνει το νέο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο της περιοχής, και συνολικά του Δήμου Σταυρούπολης. Το Γ.Π.Σ. είναι το απόλυτο πολεοδομικό εργαλείο, όπου η κάθε Διοίκηση κι ο κάθε Δήμος και ο κάθε Δήμαρχος, περιγράφει με απόλυτο ορθολογισμό και καθαρότητα, πώς σχεδιάζει και πού οδηγεί την πόλη του, το Σχέδιο του ’86 της Διοίκησης Τσακίρη. Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε δύο ακόμα στοιχεία, που αργότερα θα τα βρούμε μπροστά μας. Α) τον Υποσταθμό, κι αυτός το ’86, Β) του Ρέτσου, και αυτός το ’86, Γ) τον Κοινωνικό Συντελεστή, και αυτός το ’86, και άλλα άλλα πολλά, που συνάγουν με το τότε Γ.Π.Σ. και την ετεροχρονισμένη υστερία ορισμένων.

Το τότε, λοιπόν, Γ.Π.Σ., η τότε Διοίκηση, αφού έλαβε υπόψη, η τότε Διοίκηση του ’86, την πόλη, τον πληθυσμό της, τις αναλογίες των κοινοχρήστων και κοινωφελών χώρων, τα πολεοδομικά σταθερότυπα, καθόρισε σαφώς τον χώρο του «ΑΓΝΟ» σαν οικοδομήσιμο χώρο. Να περιγράψουμε τις αλήθειες, θα σηκωθεί, Γραμματέα, αυτός ο πίνακας, να ξεστραβώσουν ορισμένοι. Λοιπόν, σαν οικοδομήσιμο χώρο, όπου μέσα θα κτίζονταν κτίρια με λειτουργίες κέντρου πόλης. Αυτό είναι Φ.Ε.Κ. Το τι έχουν στο μυαλό ή το τι ονειρεύονται κάποιοι, δεν έχει καμία αξία και καμία σημασία, είναι αυτό που έχουν περιγράψει με Σχέδιο Νόμου. Κι έχουν περιγράψει έναν χώρο οικοδομήσιμο, με τελικές λειτουργίες πόλης το ’86, όπου θα κτίζονταν κτίρια λειτουργίες κέντρου πόλης, χωρίς καν η τότε Διοίκηση να προσδιορίσει το τότε Γ.Π.Σ., εάν ο οικοδομήσιμος χώρος, που αυτή διάλεξε, θα υποδεχόταν κτίρια δημόσιο ή ιδιωτικό χαρακτήρα ή χρήσιμο, ούτε καν αυτό.

Εδώ, σαφώς, καταρρίπτονται δύο μύθοι. Πρώτον, ότι ποτέ η τότε Διοίκηση και ο τότε Δήμαρχος δεν αντιμετώπισε τον χώρο σαν ελεύθερο χώρο πρασίνου, ξεκάθαρα, γιατί αν το ήθελαν, ποιος τάχα θα τους εμπόδιζε να το κάνουν; Ποιος τους εμπόδισε; Αν ήθελαν πράσινο, έλεγαν το ’86 πράσινο, και προχωρούσαν. Τους εμπόδισε κανένας; Υπήρχε κανένας που τους εμπόδισε; Πρώτος μύθος.

ΠΕΤΡΙΔΗΣ: Γνωστά είναι αυτά, Δήμαρχε.

ΔΗΜΑΡΧΟΣ: Όχι, δεν είναι γνωστά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να μην διακόπτει κανένας.

ΔΗΜΑΡΧΟΣ: Εάν φανταζόταν τον χώρο οικοδομήσιμο, με δημόσιο χαρακτήρα, ποιος τους εμπόδισε να το χαρακτηρίσουν και να αποζημιώσουν και να το κάνουν; Ποιος τους εμπόδισε; Εδώ είναι ακριβώς η στιγμή που φανερώνεται η υποκρισία των ανθρώπων. Γιατί αν δεν είναι υποκρισία, είναι κάτι χειρότερο. Ή είναι άγνοια, ή είναι αφέλεια. Γιατί είναι σαφές ότι ο χαρακτηρισμένος χώρος δεν είναι δικός σου χώρος, εάν δεν αποζημιωθεί.

Το 1997, η τότε Διοίκηση, του κυρίου Μπαρούτα, στα πλαίσια της κοινοτικής πρωτοβουλίας URBAN, σε συνεργασία με τον Οργανισμό Ρυθμιστικού, αναθέτει την μελέτη αξιοποίησης των δεκαπέντε στρεμμάτων του «ΑΓΝΟ». Και το 2001 παραλαμβάνεται από την Διοίκηση η μελέτη, μία μελέτη η οποία σε απόλυτη συνάφεια με το Γ.Π.Σ. του κυρίου Τσακίρη, ως προς τις χρήσεις, όπως καταγράφονται στο συγκεκριμένο Γ.Π.Σ. του ’86, κι όχι όπως αυτά που φαντάζονται ορισμένοι, διατυπώνει μία ολοκληρωμένη πρόταση, για την αξιοποίηση της έκτασης του «ΑΓΝΟ», καθώς και για την πολεοδομική διαχείριση της γειτνιάζουσας ζώνης, με στόχο την οικονομική και την κοινωνική αναζωογόνηση της Σταυρούπολης. Η μελέτη αναλύει σενάρια αξιοποίησης, πρώτον, ολοκλήρωση των […] αξιοποίηση τους σαν χώρους πρασίνου, το οποίο εγκρίνεται. Δεύτερον, η αξιοποίηση του […], και το τρίτο σενάριο, που ήταν το συνεπιχειρείν, μεταξύ «ΑΓΝΟ» […]

Και καταλήγει ομόφωνα το Δημοτικό Συμβούλιο στο τρίτο σενάριο, με αρχές του 1337 και του Κοινωνικού Συντελεστή, για την μελλοντική αξιοποίηση, με βάση την μελέτη. Άρα, κι εδώ πουθενά δεν εμφανίζεται αυτά που ξαφνικά, το 2004, εμφανίστηκαν, τα περί πρασίνου. Στο να οικοδομηθεί, δηλαδή, ο χώρος με αμοιβαίο όφελος για τον Δήμο, το «ΑΓΝΟ» και τον επενδυτή. Ήταν η μελέτη του URBAN, που έγινε για το «ΑΓΝΟ». Το 2001 παραλαμβάνεται και το 2000 εγκρίνεται το νέο Γ.Π.Σ. στην Σταυρούπολη, το Γ.Π.Σ. της Διοίκησης Μπαρούτα.

Το νέο Γ.Π.Σ. της Διοίκησης Μπαρούτα επαναλαμβάνει ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά, δηλαδή λειτουργίες κέντρου πόλης, αυτά που και το προηγούμενο Γ.Π.Σ. του κύριου Τσακίρη όριζε. Τίποτα δεν άλλαξε, τίποτα δεν διαφοροποιήθηκε, δεν διαφοροποιήθηκε. Προς τι, λοιπόν, οι κραυγές, οι αλαλαγμοί και οι υστερισμοί, οι ψίθυροι, για ποιο λόγο; Αυτά έπρεπε να τα σκεφτούν, να αντιδράσουν και να αντιδράσουν το ’86. Το ’86 […] το 2004; Είκοσι χρόνια ετεροχρονισμός, και είκοσι χρόνια πού ήταν αυτά; Λοιπόν, κάτι περίεργο συμβαίνει στις ψυχές των ανθρώπων, κι αυτό θα πρέπει να αναζητηθεί, για εμένα, σε άλλες επιστήμες, ή στην μεταφυσική ή στην παραψυχολογία. Δεν μπορούν να εξηγούνται. Αυτά όλα, μαθηματικά, το ένα πάει στο άλλο.

Το 2003, 29/09/2003, ο χώρος, με τις αρχικές του διαστάσεις και εμβαδά, αγοράζεται από την «ΔΟΜΟΤΕΧΝΙΚΗ», σαν εντός σχεδίου περιοχή, άρτιος και μη οικοδομήσιμος. Μη οικοδομήσιμος, γιατί; Και μετά το 1986, και μετά το 2002, η Διοίκηση δεν προχώρησε στην αντίστοιχη εναρμόνιση με τα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια, ως όφειλε ή ως οφείλαμε, για τον προσδιορισμό, δηλαδή, και των οικοδομικών γραμμών και των συντελεστών δόμησης. Αυτή είναι η απόλυτη αλήθεια. Από δω και πέρα, πρέπει να είναι ξεκάθαρο εδώ, ξεκάθαρο στους παρακεί, ξεκάθαρο τον Σεπτέμβριο στον λαό της Σταυρούπολης και παντού, ότι ποτέ ο χώρος δεν σχεδιάστηκε από οποιαδήποτε Διοίκηση σαν χώρος ελεύθερου πρασίνου. Ο χώρος, ξεκάθαρα, σε όλα τα Διατάγματα, ήταν οικοδομήσιμος και είναι οικοδομήσιμος.

Το πρώτο που πρέπει να μπει στα μυαλά και στις ψυχές όλων είναι ότι, σύμφωνα με τους νόμους, σύμφωνα με τα όσα έκαναν όλες οι Διοικήσεις, ο χώρος πάντα, από το ’86 και μετά, ήταν και είναι οικοδομήσιμος. Πότε δεν αντιμετωπίστηκε διαφορετικά. Για να μπορέσουμε, λοιπόν, να συζητήσουμε μεταξύ μας, με καθαρά τα μάτια, κοιτώντας ο ένας τον άλλον, και με τον επενδυτή, τον ιδιοκτήτη, πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι ο χώρος είναι ιδιωτικός, κι ότι ο χώρος, οι προηγούμενες Διοικήσεις, τα Δημοτικά Συμβούλια, κι όλη η ιστορία, και οι νόμοι, και τα Φ.Ε.Κ., τον θεωρούσαν πάντα σαν οικοδομήσιμο. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό στο μυαλό των υπολοίπων, ώστε να μπορούμε να συζητήσουμε παρακάτω, πώς θα γίνει κάτι, το οποίο θα ωφελήσει τον Δήμο, θα ωφελήσει τον επενδυτή, θα ωφελήσει τον τόπο και την κοινωνία. Αλλά είναι μία συζήτηση που έρχεται μετά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ωραία. Ναι, ναι. Έκανε την εισήγησή του, με ιστορικά στοιχεία, αλλά και με βάση, αν θέλετε, αυτά τα οποία…

ΔΗΜΑΡΧΟΣ: Με απόλυτα επιστημονικά εργαλεία. Ό,τι είπε ο Δήμαρχος, υπάρχουν Φ.Ε.Κ., υπάρχουν σχέδια, υπάρχουν τα πάντα, εντάξει; Όποιος έχει εδώ ας κάνει μήνυση στον Δήμαρχο, και ο Δήμαρχος θα κάνει μήνυση αν υπάρχει ένα στοιχείο παραποιημένο, για όλα όσα είπε ο Δήμαρχος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τελειώσατε, Δήμαρχε;

ΔΗΜΑΡΧΟΣ: Προς αποκατάσταση της πλήρους αλήθειας, για να πέσουν οι μάσκες, για να πέσουν οι μύθοι, και επιτέλους, κάποτε, να δουν τα πράγματα όπως είναι.

9 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Δηλαδή προτιμάς να γίνει αναφορά σε αποχωρήσαντες, ενώ είναι επί της ουσίας οι ίδιοι που θα αναλάβουν το 2011; Δε θα ήταν πολιτικά ανήθικο; Ή αφού δεν υπάρχει καταψήφιση να μιλήσουμε για ομοφωνία (ακόμα πιο ανήθικο κι απρεπές);

Το ψήφισμα εκφράζει τις ίδιες αγωνίες που εκφράζεις κι εσύ στις προηγούμενές σου δημοσιεύσεις. Προς τι η σε παρενθέσεις κριτική;

Το να υπάρχουν διαφωνίες είναι θεμιτό. Το αθέμιτο είναι όταν οι διαφωνίες υπάρχουν είτε απλά και μόνο για την εξυπηρέτηση αλλότριων ή ίδιων πολιτικών κι οικονομικών συμφερόντων.

tsalimi είπε...

Ανάθεμά με αν κατάλαβες τι έγραψα. Σε κάθε ψηφοφορία είναι λογικό να καταγράφονται όλες οι διαφοροποιήσεις. Πάλι το γυρνάς στο ζεϊμπέκικο. Γύρνα στην αρχή και ξαναδιάβασε τα κείμενά μου. Από το πρωί της Δευτέρας δεν κάνω τίποτε άλλο, από το να διατυπώνω την αντίθεσή μου με αυτό που γίνεται. Και ως διαδικασία και ως ουσία. Δείμε, με απογοητεύεις ώρες ώρες. Τι ακριβώς κατάλαβες; Πού είδες την κριτική και μάλιστα σε παρενθέσεις; Το ψήφισμα του Δήμου είδα (και έτσι ακριβώς το παρουσίασα) και σημείωσα πως δεν γίνεται αναφορά σε ψηφοφορίες. Ποιον θα βλάψει η δημοσιοποίηση της (όποιας) ψηφοφορίας;

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ρε Τσαλίμι, ανάθεμά με αν κατάλαβα. Αφού είπα ότι εκφράζουμε την ίδια αγωνία και αντίθεση.

Ωστόσο, σε ένα Δελτίο Τύπου (κι όχι στην ίδια την απόφαση) δεν κρίνω σωστό και σκόπιμο να αναφέρεται η έμμεση διαφωνία, ειδικά όταν μιλάμε για την επόμενη Διοίκηση.

Δεν ήταν όμως ζεϊμπέκικο. Απλά μια παρατήρηση δίκην ερωτηματικού.

Τοπικός Εφιάλτης είπε...

Καλά τα λέτε μεταξύ σας, αλλά η ουσία είναι άλλη: ότι πιο γρήγορη κατάρευση διοίκησης πριν καν αναλάβει την εξουσία του νέου δήμου δεν πρέπει να υπάρχει. Θα πρέπει να είναι και λίγο ρεκόρ. Για ψάξτε το λίγο.

Ανώνυμος είπε...

Δε μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει εδω πέρα. Με την εναρμόνιση του Γ.Π.Σ. δόθηκαν όλα στην ιδιοκτήτρια εταιρεία. Συντελεστής δόμησης 2,40. Ποιά η διαπραγμάτευση του Δήμου? Ποιά η γραμμή άμυνας? Για ποιό λόγο η σπουδή να κλείσει η υπόθεση με τέτοιους χαριστικούς όρους για μία περιοχή που απλά χρειάζεται πολεοδομική ρύθμιση? Τώρα η κριτική για το κτηριολογικό της πρότασης είναι λεπτομέρεια και δεν σώζει την παρτίδα. Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο ΄΄παπαδήμας΄΄, έστω και μετά από 25 χρόνια περίπου, το οικόπεδο περιήλθε στην ιδιοκτησία του δήμου. Τίποτα δεν χάθηκε, αρκεί οι προηγούμενοι, οι νυν και οι επόμενοι να καταλάβουν τα λάθη τους, να αφήσουν την τήβεννο του πολεοδόμου και να βασιστούν στο ένστικτο του κόσμου. ΠΟΛΙΣ ΗΛΙΟΥ

Ανώνυμος είπε...

Κατ΄αρχήν να παραθέσω κάποια σχόλια για την ιστορία. Το ΠΔ του 1972 όντως δείχνει τον χώρο με πράσινη ρυμοτομική γραμμή (όπως δείχνει και σε άλλους χώρους πρασίνου,πάρκου,σχολείου κτλ). Συνεπώς αυτό δείχνει ότι ή είναι χώρος πρασίνου ή κοινωφελής χώρος(δηλαδή οικοδομήσιμος). Κατά την πρώτη περίπτωση δεν μπορεί να γίνει καμία οικοδόμηση εάν δεν γίνει τροποποίηση σχεδίου και κατά τη δεύτερη μπορεί να γίνει οικοδόμηση μόνο για κοινωφελείς χρήσεις, δηλαδή σχολεία, κτίρια δημοσίου κτλ.
Όντως τα δύο ΓΠΣ δείχνουν ότι η περιοχή Πρόνοια έχει αρκετούς χώρους πρασίνου αλλά όχι χώρους σχολείων και αντί αυτού έχουν ορίσει επιτρεπόμενη χρήση γης "κεντρικές λειτουργίες πόλεις" στον χωρο του ΑΓΝΟ.Ο όρος αυτός όντως δείχνει οικοδομήσιμη χρήση στον εν λόγω χώρο, αλλά από όσο ξέρω η πρόθεση ήταν να αναπτυχθεί ο χώρος προς όφελος της πόλης με δόμηση κοινωφελούς χαρακτήρα και κατά κάποιες προτάσεις Δημαρχείο (πρόταση η οποία με τα νεα γεωγραφικά δεδομένα του νεοσυσταθέντα Δήμου κρίνεται μη ορθή για χωροταξικούς λόγους) .
Κατά τη γνώμη μου τα δύο ΓΠΣ (1987 και 2002)είναι ετεροχρονισμένα και φυσικά θα πρέπει μετά τη συνένωση των δήμων να ανασυνταχθούν άμεσα. Τα ΓΠΣ είναι αρχικός πολεοδομικός σχεδιασμός αλλά δεν είναι πολεοδομική μελέτη. Δηλαδή με το ΓΠΣ μπαίνουν οι προτάσεις και οι στόχοι και όχι οι κατά τόπο και χώρο πολεοδομικές ρυθμίσεις. Αυτό γίνεται με την πολεοδομική μελέτη ως εφαρμογή του ΓΠΣ. Συνεπώς το ότι στο ΓΠΣ δεν είναι προφανής η χρήση του χώρου δε σημαίνει ότι ο χώρος αυτός έχει κριθεί οικοδομήσιμος και μάλιστα με ιδιωτικά κριτήρια. Δεν προκύπτει από πουθενά κάτι τέτοιο. Που ακούστηκε οικοδομικό τετράγωνο που ορίζεται από πράσινη ρυμοτομική γραμμή να θεωρείται οικοδομήσιμος χώρος από ιδιώτη.
Επίσης ο πολεοδομικός σχεδιασμός πρέπει πάντοτε να εχει υπόψη τους προηγούμενους νόμους και πόσο μάλλον το σύνταγμα της χώρας.(δηλαδή το ισοζύγιο χώρων πρασίνου και οικοδομήσιμων χώρων). Από τα παραπάνω προκύπτει ότι δε τίθεται σήμερα τουλάχιστο θέμα δυνατότητας οικοδόμησης του χώρου. Αλλά πρέπει να δούμε τι θα προταθεί με το νεό ΓΠΣ. Εδώ θέλω να πω και ότι ο μελετητής που συντάσει το ΓΠΣ δεν κάνει ότι του κατέβει, αλλά θετει τα δεδομένα και μετά από δημοτικές αποφάσεις και αποφάσεις άλλων φορέων προτείνει τη τελική λύση. Χρειάζεται δηλαδή προσοχή στις δημοτικές αποφάσεις και κατά πόσο μπορούμε να τις επηρεάσουμε έαν διαπιστώσουμε ότι δε συνάδουν με αυτό που εμείς θεωρούμε όφελος του τόπου και των πολιτών του Δήμου Παύλου Μελά, αλλά αντίθετα συμβάλλουν μόνο στο κέρδος του ιδιώτη. Ξαναλέω ότι ο όρος "ανάπτυξη" δέχεται πολλές διαφορετικές ερμηνείες μερικές από τις οποίες είναι επικίνδυνες.

Πέραν όλων αυτών που θα μπορούσαν να συζητηθούν σε οποιαδήποτε στιγμή , η χρονική στιγμή των εξελίξεων αυτών δεν είναι τυχαία. Συγκεκριμένα όσον αφορά τον "αναπτυξιακό" χαρακτήρα που δίνεται σε τέτοιες ιδιωτικές πρωτοβουλίες που θέλουν να "σώσουν" τον τόπο, μοιάζουν με τη γενική νοοτροπία που υπάρχει αυτή την εποχή ότι δηλαδή το κράτος ή ο κάθε δήμος δεν μπορεί να αναμορφώσει κάποιες περιοχές υποβαθμισμένες. Το αστείο είναι ότι αυτά γίνονται με τις ευλογίες του ΤΕΕ.

Η κατάσταση είναι κρίσιμη γενικότερα και θέλει προσοχή.
Αλλά σίγουρα τίποτα δεν χάθηκε όπως έγραψε ο προηγούμενος, εάν οι πολίτες ασχολούνται και δείξουν τη δύναμη τους ενάντια σε αποφάσεις σύμφωνες με την τσιμεντοποίηση και τη ψεύτικη "Green City" ανάπτυξη που προωθείται.

Χρήστος Αναστασιάδης

ο δείμος του πολίτη είπε...

Σημαίνουσα άποψη ενός νέου επιστήμονα που νοιάζεται για τη γειτονιά του. Τι να πω περισσότερο εγώ ο καημενούλης;

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητοί φίλοι σας παρακαλώ πολύ μπείτε και διαβάστε τους δύο συνδέσμους, παρακάτω:

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=195218


http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=1&artid=59878

Εγώ που διάβασα τα δύο παραπάνω δημοσιεύματα έκανα περιέργους συνειρμούς για το χώρο του ΑΓΝΟ, τόσο περίεργους που τρομάζω!!!

tsalimi είπε...

Είναι πράγματι ανησυχητικά. Έχουν κάτι από διαπλοκή και δίκιο του ισχυρού. Το ΑΓΝΟ δεν έχει, δυστυχώς, αρχαία για να τα προστατεύσει, έστω και για τους τύπους, το Σύνταγμα. Ευχαριστώ πολύ για την ενημέρωση. Όταν διάβασα τον Αγγελιοφόρο με το δημοσίευμα, δεν είχε ανακύψει ο σχεδιασμός για το ΑΓΝΟ γι΄ αυτό και δεν τα συνέδεσα. Τώρα όμως συνδέονται και μάλιστα πολύ.