Σάββατο, Σεπτεμβρίου 26, 2009

Δελτίον θνησιμότητος στη Θεσσαλονίκη του 1921

Εφημερίδα Μακεδονία, 25-3-1921. Αν και η πρώτη είδηση είναι αξιοσημείωτη, η δεύτερη τσακίζει κόκκαλα: Κατά το διαρρεύσαν εικοσιτετράωρον απέθανον εν τη πόλει μας οι Αναστ. Καλαϊδοπούλου, Θ. Κοπανάρη, Σ. Σαμαργανίδου, 3 Ισραηλίται και 4 οθωμανοί. Οι Έλληνες με ονοματεπώνυμο, οι άλλοι ως αριθμοί. Ισραηλίται με κεφαλαίο το Ι, οθωμανοί με μικρό το ο. Ανήμερα της Εθνικής Εορτής και πολύ τους ήτανε.

Πηγή: Από τον ψηφιακό θησαυρό της Εθνικής Βιβλιοθήκης.

6 σχόλια:

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

Αυτο που είναι τραγικότερο είναι πως σήμερα 88 χρόνια μετά ο μέσος κάτοικος της Θεσσαλονίκης αγνοεί πως όταν ο ΕΛληνικός στρατός μπήκε στην πόλη οι Έλληνες ήταν μία από τις μειωνότητες της πόλης.

Όσοι το αμφισητούν τους λέω να δοκιμάσουν μία: Μακεδονία φρούτων :)

Ανώνυμος είπε...

Προς Ιωάννη Κ

Αντιπαρέρχομαι ότι μάλλον είσαι αγράμματος και απαντώ επί της ουσίας στο σχόλιό σου.

Πριν το 1912 οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης ανήκαν σε διάφορες εθνότητες όπως Εβραίοι, Τούρκοι, Έλληνες, Βούλγαροι, Σλαύοι, Αλβανοί κλπ. Είναι άλλο πράγμα οι συνυπάρχουσες εθνότητες και άλλο οι μειονότητες. Για την ύπαρξη μειονοτήτων στη Θεσσαλονίκη θα έπρεπε να υπάρχει μία συντριπτικά υπερέχουσα εθνότητα και οι υπόλοιπες θα έπρεπε να αποτελούν όλες μαζί ένα μικρό ποσοστό. Τέτοιο πράγμα δεν συνάβαινε εκείνη την εποχή στη Θεσσαλονίκη. Απλά οι Έλληνες αποτελούσαν την τρίτη κατά σειρά εθνότητα μετά τους Εβραίους και τους Τούρκους. Δεν αποτελούσαν λοιπόν οι Έλληνες μειονότητα αλλά μία από τις συνιστώσες πληθυσμιακά την πόλη εθνότητες.

Μακεδονία φρούτων δυσκολεύομαι να το καταννοήσω, φρούτο Μακεδονίας όμως... εσύ; τί λες;

Προς tsalimi

Μια πιθανή ερμηνεία για το "οθωμανός" με μικρό το ο.
Ίσως να είναι ευθύνη του διορθωτή. Σύμφωνα με τη γραμματική μας τα εθνικά ονόματα γρόφονται με κεφαλαίο το πρώτο γράμμα, πχ Έλληνας, Τούρκος, Πέρσης κλπ. Οι επιθετικοί προσδιορισμοί γράφονται με μικρό, πχ ελληνικός, τουρκικός, περσικός κλπ. Αν και στη στη συγκεκριμένη περίπτωση στην ουσία η λέξη "οθωμανός" δηλώνει εθνότητα, γραμματολογικά μπορεί να εκληφθεί ως επιθετικός προσδιορισμός (πρσδιορίζει το θρήσκευμα) και έτσι δικαιολογείται να γραφτεί με μιρό το ο.

ο μυονωτηκως

tsalimi είπε...

Στην αρχή το θεώρησα τυχαίο. Όταν όμως το είδα γραμμένο σε όσα δελτία θνησιμότητας διάβασα το εξέλαβα ως πολιτική της εφημερίδας. Δεν τα διάβασα όλα σε όλα τα φύλλα εξαντλητικά για να είμαι απόλυτος. Δεν νομίζω ότι είναι θέμα διορθωτή. Το μικρό ο και το κεφαλαίο Ι ανήκουν στην ίδια κατηγορία: ή και τα δύο μικρά ή και τα δύο κεφαλαία.

Νομίζω ότι στο πρώτο σχόλιο ο όρος μειονότητα αναφερόταν στο ολιγάριθμο του ελληνικού στοιχείου και κυρίως στον μη πλειοψηφικό χαρακτήρα του.

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

Αγράμματος δεν είμαι αλλά δεν είμαι πολύ καλός γνώστης των Ελληνικών, υπάρχουν διάφοροι λόγοι για αυτό ο κυριότερος είναι ότι μεγάλωσα στις Βρυξέλλες, σαν να μην έφτανε αυτό είχα και ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας και δεν έχω επανέλθει πλήρως.

Συμφωνώ μαζί σου πως ο καλύτερος όρος είναι οι εθνότητες, αυτό που εννοούσα με το "Μακεδονία φρούτων" είναι ότι το συγκεκριμένο πιάτο είναι ένας αχταρμάς από διάφορα φρούτα οπώς ήταν η Μακεδονία,στο σύνολο της, από εθνότητες μέχρι το 1913 μετά κυριάρχησαν τα έθνη-κράτη και έκαναν τις εθνοκαθάρσεις.

Ανώνυμος είπε...

Προς Ιωάννη Κ

Ειλικρινά ζητώ συγγνώμην για το "αγράμματος", κατανοώ πλήρως τους λόγους που επικαλείσαι.

Στη Θεσσαλονίκη δεν έγινε καμιά εθνοκάθαρση. Οι περισσότερες εθνότητες έφυγαν με διάφορες συνθήκες μεταξύ των κρατών και με τις ανταλλαγές πληθυσμών. Ότι συνέβη με τη Θεσσαλονίκη, συνέβη σε εντονότερο βαθμό και σε άγρια μορφή με τη Σμύρνη, την Κωνσταντινούπολη, το Μοναστήρι, τη Φιλιππούπολη και ένα σωρό άλλες περιοχές που ζούσε πολυάριθμο ελληνικό στοιχείο, όταν οι περιοχές αυτές πέρασαν στη δικαιοδοσία άλλων κρατών.
Εξαίρεση αποτελούν οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης με όσα υπέστησαν από τους Γερμανούς κατά την περίοδο της κατοχής.

Η απορία μου είναι γιατί ξεσηκώνεστε τόσο μόνο εναντίον των Ελλήνων για όσα άσχημα εναντίον των μειονοτήτων έπραξαν, χωρίς να λέτε κουβέντα για όσα τρισχειρότερα υφίστανται οι ελληνικές μειονότητες σε άλλα κράτη.

Συμφωνώ με όσους ενδιαφέρονται για όλες ανεξαιρέτως τις μεινότητες

μειονοτικός

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

Από την πλευρά μου η όποια παρεξήγηση δημιουργήθηκε λύθηκε.

Όσον αφορά την κριτική μου στην Ελλάδα ο λόγος είναι απλός: Σε αυτή τη χώρα ζω και θέλω να σε επιβεβαιώσω πως σε όποια χώρα και an ζούσα θα κατέκρινα τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανεξάρτητα των θυμάτων και των Θυτών.