Για άλλη μια φορά μπαίνω στο στρατόπεδο Παύλου Μελά από την είσοδο της Αγίας Βαρβάρας, αφού πια αυτή η αλάνα έχει καθιερωθεί σαν χώρος εκδηλώσεων, είτε οι επισκέπτες αναμένονται να είναι πέραν των χιλίων είτε γύρω στους εκατό. Δεξιά στο βάθος, τα ηχητικά της εκδήλωσης και αριστερά, οι σκηνές για το κάμπιγκ. Διήμερο Φεστιβάλ της Ανοιχτής Συνέλευσης Δυτικών Συνοικιών, πρώτη μέρα.
Ένας γνώριμος από παλιά με ξεναγεί στο μικρό κήπο με τις ντοματιές...
...και τους πανσέδες στην είσοδο ενός από τα μακρόστενα διατηρητέα κτίρια του στρατοπέδου. Το φύτεμα λαχανικών και φυτών είναι η πρώτη συμβολική κίνηση της Συνέλευσης, από την Πρωτομαγιά του 2009 που πρωτομπήκανε στο χώρο. Τα φροντίζουνε σχεδόν καθημερινά.
Στο εσωτερικό μια έκθεση φωτογραφίας...
...και απ' έξω το σήμα κατατεθέν του στρατοπέδου: κτίρια ιστορικής μνήμης, αρχιτεκτονικής αξίας, φύση πρωτογενής, αγνή...
...ιδανικό μέρος για συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων.
Οι απόψεις ενδιαφέρουσες, το επίπεδο καλό μα το κυριώτερο: προθέσεις και κίνητρα αισθητικά και ιδεολογικά, άρα νεανικά, άρα ελπιδοφόρα. Φυσικά και ακούστηκαν υπερβολές, φυσικά φάνηκε μια απόσταση από ό,τι χαρακτηρίζεται θεσμός και σημαδεύεται από εκλογές και αντιπροσώπους. Νέοι και νέες που δεν διεκδικούν αλλά θέλουν να ζήσουν το αυτονόητο: ελευθερία κινήσεων σε ένα χώρο με πολύ χώμα, ζωοφόρο πράσινο, αιμάτινη μνήμη. Κι ας μην ξέρουν λεπτομέρεις κι ας αγνοούν γεγονότα κι ας αδικούν και μερικούς που τους θεωρούν κατοίκους της άλλης όχθης. Κατά βάση: ελεύθερη βούληση, ίσως ρομαντική μα και αγωνιστική ταυτόχρονα. Ευθύς λόγος και λαμπερά μάτια που κοιτάζουν αυτόν που μιλάει.
Ο κόσμος έρχεται με το σούρουπο. Όπως και να έχει το πράγμα η μουσική συγκεντρώνει περισσότερο πλήθος από μια συζήτηση. Διαρκές αίτημα της συζήτησης το άνοιγμα στην κοινωνία και η συμμετοχή της στα δρώμενα περί του Παύλου Μελά. Κοινωνία. Έτσι την έλεγαν. Όχι καφενεία με μπιρίμπα και σαχλοκουβέντες, όχι προποτζίδικα με ξερόλες που χάνουν πάντα παρά λίγο, όχι κομμωτήρια και life style γυμναστήρια. Όχι. Κοινωνία. Που τον ίδιο ακριβώς χώρο που η Συνέλευση φαντάζεται ελεύθερο από ιδιοκτήτες και συρματοπλέγματα γεμάτο ζωή, η Κοινωνία αυτή τον θέλει ελεύθερο από ιδιοκτήτες και συρματοπλέγματα για να τον κάνει τζάμπα πάρκιγκ.
Η Συνέλευση δεν ζήτησε ούτε την άδεια, ούτε τη συνδρομή κανενός για να στήσει το φεστιβάλ. Δροσερές μπύρες κάναν συντροφιά στο υπομονετικό κοινό που περίμενε να τελειώσουν τα προβλήματα προετοιμασίας των σχημάτων και των τεχνικών...
...τα προβλήματα αυτά δεν τελείωναν εύκολα και γύρω στις δέκα και μισή τη νύχτα, τελείωσαν τα δικά μου αποθέματα σε αντοχή στην ορθοστασία και έφυγα. Δεν ξέρω αν μπορέσω να πάω και σήμερα επειδή έχω άλλα κατά νου, αλλά μιαν ακόμη γεύση από την όμορφη συζήτηση θα ήθελα να έχω, είτε εκεί στον κηπάκο του Παύλου Μελά είτε στο στέκι τους στους Αμπελόκηπους.
Καλή δύναμη τους εύχομαι και να μη θολώσει ποτέ το λαμπερό τους βλέμμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου