Αδιόριστοι εκπαιδευτικοί, γονείς παιδιών με αναπηρία

Πρόταση που αφορά αδιόριστους εκπαιδευτικούς, γονείς παιδιών με αναπηρία:

Σας γνωρίζουμε ότι μέχρι τώρα κανένα μέτρο για την ενίσχυση της οικογένειας (όσον αφορά την εργασία) δεν μας έχει βοηθήσει άμεσα ή έμεσα.
Δεν προτασσόμαστε στους διορισμούς π.χ. όπως οι πολύτεκνοι με 4 τέκνα, αν και νομίζουμε ότι το να μεγαλώνεις ένα παιδί με αναπηρία σήμερα, ίσως να είναι και δυσκολότερο από τέσσερα υγιή παιδιά που κάποτε θα απογαλακτιστούν και θα έχουν τη δική τους ζωή.
Ζητούμε λοιπόν εδώ τον άμεσο διορισμό μας όπως οι πολύτεκνοι γονείς (πολύ δε περισσότερο αν υπάρχουν και άλλα παιδιά στην οικογένεια)(Ν 2643/1998).
Εδώ η ευαισθησία της πολιτείας μπορεί να φανεί βάζοντάς μας τελικά τουλάχιστον σαν ποσοστό π.χ. 10% σε κάθε χρονιά διορισμών με βάση την παλαιότητα του πτυχίου. Παράγραφος όπως το 20% για τους τρίτεκνους αναπληρωτές ή για τους αναπληρωτές στα ειδικά σχολεία, όπου δικαιούμαστε να κάνουμε αίτηση αλλά ποτέ τα ποσοστά προσλήψεων δεν είναι τέτοια ώστε να δουλέψουμε.
Προϋπηρεσία και μεταπτυχιακοί τίτλοι για εμάς είναι δύσκολοι έως αδύνατοι, κυρίως η προϋπηρεσία γιατί δεν μπορούμε να ξενιτευτούμε για ένα ή δύο χρόνια και να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας σε περιοχές όπου τα ΑΜΕΑ δεν έχουν καμία ευκολία.
Τα θέματα αυτά θα πρέπει να αφορούν αδιόριστους εκπαιδευτικούς, γονείς παιδιών με μόνιμη αναπηρία όπως τετραπληγία, κώφωση, τύφλωση, παιδιά με αυτισμό, με σύνδρομο DOWN, με σύνδρομο RS RUBINSTEIN TAUBI και άλλα σύνδρομα καθώς και όλες τις περιπτώσεις νοητικής καθυστέρησης.
Η σοβαρότητα της πάθησης θα πρέπει να πιστοποιείται με τις γνωματεύσεις των γιατρών δημοσίων νοσοκομείων που παρακολουθούν το κάθε παιδί καθώς ακι από τις γνωματεύσεις πρωτοβάθμιας υγειονομικής επιτροπής.
Δεν είμαστε πολλοί ώστε να υπάρχει από μέρους μας πολιτική πίεση. Είμαστε λίγοι και ζητάμε βοήθεια προσβλέποντας στην κοινωνική ευαισθησία της πολιτείας. Υποσχέσεις από επιμέρους πολιτικούς και λόγους ακόμα και μέσα στη Βουλή π.χ. της κυρίας Μπερνιδάκη έχουμε ακούσει. Εμείς όμως θέλουμε κάτι χειροπιαστό που να γίνει άμεσα.
Είμαστε ανοικτοί και επιθυμούμε μια συνάντηση μαζί σας καθώς και την συννενόηση για ορισμό συνάντησης, για περισσότερες διευκρινίσεις, αν αυτό κρίνεται απαραίτητο.

Το κείμενο αυτό υπογράφεται από εκπαιδευτικούς που είναι γονείς παιδιών με αναπηρία και στάλθηκε στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων (το οποίο αδιαφόρησε μέχρι στιγμής πλήρως) και σε βουλευτές της Θεσσαλονίκης. Η πρωτοβουλία ανήκει σε εκπαιδευτικούς της Θεσσαλονίκης.
Είναι ένα κείμενο που δεν λέει τίποτε για τον Γολγοθά που ανεβαίνουν καθημερινά αυτοί οι άνθρωποι επειδή πιστεύουν πως είναι αυτονόητο ότι εμείς οι απέξω τους καταλαβαίνουμε. Πολύ περισσότερο: πιστεύουν πως οι πολιτικοί θα τους καταλάβουν. Διατυπώνουν λοιπόν ευθέως το αίτημά τους και ζητούν συμπαράσταση γνωρίζοντας πως δεν αποτελούν ευάριθμη κοινωνική ομάδα με ισχυρή πολιτική πίεση.
Δεν ζητάνε τίποτε παράλογο. Παράλογη είναι η αδιαφορία όσων μπορούν να δώσουν λύση στο πρόβλημα και δεν το κάνουν.