tag:blogger.com,1999:blog-26710747.post4860859990669098174..comments2023-12-28T12:13:03.918+02:00Comments on το τσαλίμι: Τι είναι, πια, φυσικό;tsalimihttp://www.blogger.com/profile/07180342025710278420noreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-26710747.post-64222711968477060382007-03-22T19:13:00.000+02:002007-03-22T19:13:00.000+02:00Έτσι είναι έρωτα...στομάχη. Ξέρουμε ποιοι φταίνε. ...Έτσι είναι <B>έρωτα...στομάχη</B>. Ξέρουμε ποιοι φταίνε. Αλλά το τρομαχτικό είναι που μας κάνουνε να το δεχτούμε ως φυσικό και αναπόφευκτο το να μετράμε απώλειες από την πρέζα. Επειδή, ακριβώς, θα μπορούσε να είναι η μία κοπέλα στη θέση της άλλης, ανέβηκε το post.<BR/><BR/>Όπου και να το πας, <B>παράξενό</B> μου κορίτσι, σε κάθε ομορφιά που ανακαλύπτεις μια ασχήμια παραμονεύει. <BR/><BR/>Υ.Γ. Η tsalimihttps://www.blogger.com/profile/07180342025710278420noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26710747.post-42063688693170395652007-03-21T02:26:00.000+02:002007-03-21T02:26:00.000+02:00φυσικό?τι είναι τούτο πάλι?θυμάμαι απ τα τελευταία...φυσικό?<BR/><BR/>τι είναι τούτο πάλι?<BR/><BR/>θυμάμαι απ τα τελευταία καλοκαίρια που τα περνώ σε ένα χωριουδάκι της Καστοριάς στο Πολυκέρασο, κάτι παράξενα πράγματα, άκου φίλε μου τι μπορεί να βρει κανείς στα χωριουδάκια των 15 κατοίκων... <BR/><BR/>- ησυχία, αλήθεια λέω! μόνο πουλιά και ζώα και θρόϊσμα φύλλων <BR/>- μυρωδιές από όλα τα προηγούμενα, αμέ, και ξέρεις, αν και ξένη μυρωδιά αυτή των paraxenohttps://www.blogger.com/profile/16638070790461397387noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26710747.post-46600593167276839922007-03-19T13:55:00.000+02:002007-03-19T13:55:00.000+02:00υποβάλλω τα σέβη μου στις ρώγες της δεσποινίδος......υποβάλλω τα σέβη μου στις ρώγες της δεσποινίδος...<BR/><BR/>και σκέφτομαι ταυτόχρονα ότι η κοπελιά που βρέθηκε νεκρή στο πηγάδι θα μπορούσε να είναι κάλλιστα η κούκλα με τις ρώγες λίγες ώρες πριν. Διότι έχω χάσει φίλους από την πρέζα και αυτοί έτσι ήτανε, νορμάλ μάγκες, δεν ήτανε τέρατα.<BR/><BR/>Ως πότε θα κλείνει η πολιτεία και η κοινωνία τα μάτια σ' αυτά τα προβλήματα; <BR/>Πόσο μάλιστα όταν Erwtas Stomaxhshttps://www.blogger.com/profile/05356801164129004170noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26710747.post-16448806549490497172007-03-18T14:26:00.000+02:002007-03-18T14:26:00.000+02:00Καλώς ήλθες ...οικογένεια.Έχεις δίκιο ως προς την ...Καλώς ήλθες <B>...οικογένεια.</B><BR/>Έχεις δίκιο ως προς την διάκριση του θανάτου σε βίαιου (άρα ανεπιθύμητου και τρομακτικού) και μη κατανομαζόμενου, φαντάζομαι εννοείς βιολογικού (άρα αναπόφευκτου και αναμενόμενου).<BR/><BR/>Δυστυχώς όμως στον Τύπο προβάλλεται ως συνήθης ο εξαιρετικός, ως αποδεκτός ο ακατανόητος είτε για την βία που προηγήθηκε είτε για την απόγνωση που τον γέννησε.<BR/><BR/>Σεtsalimihttps://www.blogger.com/profile/07180342025710278420noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26710747.post-24948621811594770192007-03-18T13:25:00.000+02:002007-03-18T13:25:00.000+02:00Καλώς σε βρήκα...ενδιαφέρον το θέμα του συγκεκριμέ...Καλώς σε βρήκα...ενδιαφέρον το θέμα του συγκεκριμένου post...πολύ πρόχειρα να αναφέρω την άποψη μου : αν δεν υπήρχε ο <B>βίαιος</B> θάνατος καλό θα ήταν πιστεύω να τον προσπερνούσαμε και να κοιτούσαμε την ομορφιά...όμως έτσι όπως είναι η κοινωνία ( και όχι μόνο η σημερινή αλλά όλες οι κοινωνίες στο βάθος των αιώνων ) πρώτα θα πρέπει να κοιτάμε τον θάνατο και τα αίτια του...αν μετά μείνει χρόνος teohttps://www.blogger.com/profile/09655387500511130775noreply@blogger.com